آشنایی با خاندان مدیچی

وقتی نام ایتالیا را می‌شنویم شاید اولین چیزی که به ذهن ما می‌رسد آثار تاریخی این کشور باشد؛ کاخ‌ها، خانه‌های اعیانی، کلیساها و ده‌ها مکان دیگر که از گذشته‌های دور تاکنون در ایتالیا وجود داشته‌اند. در این میان، بدون شک نمی‌توان نام خاندان مدیچی که به هنر و معماری علاقه‌ داشتند را در پیشرفت ایتالیا نادیده گرفت.

معرفی خاندان مدیچی

خانواده مدیچی در سال ۱۲۰۰ میلادی به فلورانس وارد شدند. مدیچی‌ها از راه تجارت و بانکداری صاحب ثروت زیادی شدند. قدمت خاندان مدیچی به سال ۱۰۰۰ میلادی می‌رسد. خاندان مدیچی به عنوان  حامیان هنر و معماری در حدود سه قرن در فلورانس و توسکانی حکومت کردند. مؤسسان اولیه این خاندان پزشک بودند و کلمه مدیچی در زبان ایتالیایی نیز به معنای پزشک می‌باشد. در دوران حکومت خانواده مدیچی هنرمندان زیادی چون میکل آنژ، برونلسکی، رافائل، فرا آنجلیکو، دوناتلو و داوینچی مورد حمایت قرار گرفتند.

دانشمند معرف(گالیله) نیز تحت حمایت این خانواده بود و به فرزندان این خاندان درس می‌داد.

اعضای مختلف خاندان مدیچی در سال‌های ۱۴۳۴ تا ۱۷۳۷ میلادی در فلورانس حکومت کردند و در ادامه حکومت‌شان را به توسکانی گسترش دادند.

نگاهی گذرا به سبک زندگی و ورود این خاندان به خوبی رابطه مستقیم ثروت و سیاست را نشان می‌دهد: این خانواده قبل از هرچیز توانست از راه بانکداری و تجارت ثروت هنگفتی به دست آورد و سپس قدرت سیاسی فلورانس را به دست گیرد. شهرت خاندان مدیچی با به قدرت رسیدن کوزیمو د مدیچی (Cosimo de’ Medici) در سال ۱۴۳۴ آغاز شد.  حمایت از هنرمندان و علاقه به کارهای انسانی در دوران این خاندان سبب شد فلورانس در دوران رنسانس به اوجی از شکوفایی برسد که رقیب یونان باستان به شمار رود.

مطالب زیادی در مورد خاندان اولیه مدیچی‌ها در دست نیست چراکه آنان همواره سعی داشتند با ساخت افسانه و داستان تبار خود را بزرگ‌نمایی کنند. از خاندان مدیچی، چهار پاپ به حکومت رسید و ژن آنها در بسیاری از خانواده‌های سلطنتی اروپا گسترش پیدا کرد.

مدیچی‌ها اهل دره موجِلو (Mugello) بودند. مؤسس این خانواده «مدیکو دی پوترونه» بود که در حوالی سال ۱۰۰۰ میلادی زندگی می‌کرد و یک پزشک بود و آخرین حکمران مدیچی، جیان گاستونه (Gian Gastone)  در سال ۱۷۳۷ میلادی درگذشت. جیان گاستوته پسری نداشت و با مرگ وی و پس از تقریبا سه قرن سلسله‌ی خانواده مدیچی پایان یافت و سپس دوران طولانی حکومت خاندان «هاپسبورگ لورن» آغاز شد.

خاندان مدیچی، مشهور در دوران رنسانس

اهمیت خاندان مدیچی در دوران رنسانس بر هیچ تاریخ‌دانی که در مورد ایتالیا تحقیق کرده باشد، پوشیده نیست.

خاندان مدیچی حامی هنر و معماری بودند و بزرگترین بناهای هنری فلورانسی در زمان حکومت این خاندان در ایتالیا ساخته شد.

«بازسازی کلیسای سن لورنزو در سال ۱۴۱۹ میلادی توسط برونلسکی به دستور جووانی دی بیچی، ساخت گنبد کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره به دستور کوزیموی کوچک‌تر درخاندان مدیچی، ساخت آکادمی پلاتونیک برای مطالعه آثار باستانی به دستور کوزیموی کوچک‌تر، صرف بیش از ۶۰۰ هزار فلورین طلا در حمایت از معماری، مطالعات دانشمندان و هنرهای مختلف  در بازه‌ی زمانی قبل از مرگ کوزیموی کوچک‌تر در سال ۱۴۶۴ میلادی و ساخت مقبره خانوادگی خاندان مدیچی توسط میکل آنژ، هنرمند معروف» تنها نمونه‌هایی از حمایت بی‌دریغ این خاندان از هنر، معماری و علم در ایتالیای قدیم می‌باشند.

لورنزو، یکی از اعضای خاندان مدیچی، که هفت سال از لئوناردو داوینچی حمایت کرد در واقع خود یک هنرمند بود و شعر و  ترانه می‌سرود. پاپ‌های مدیچی در ادامه به تبعیت از شیوه بزرگان قبل از خود در شهر رم ایتالیا حمایت از هنر و معماری را تداوم بخشیدند. پاپ لئوی دهم کارهای هنری زیادی به رافائل سپرد.  

نقاشی معروف نمازخانه سیستین توسط میکل آنژ و به دستور پاپ کلمنت هفتم صورت گرفت. کوزیموی اول از وازاری حمایت کرد تا در سال ۱۵۶۰ میلادی گالری اوفیتزی را تأسیس کند. ماریا مدیچی، بیوه هنری چهارم پادشاه فرانسه و مادر لویی سیزدهم، چرخه‌ای از نقاشی‌ها را که به چرخه ماری مدیچی (Marie de’ Medici cycle) معروف است، را به «پیتر پل روبنس» سفارش داد.

خاندان مدیچی و ترویج امانیسم

در زمان حکومت خاندان مدیچی، امانیسم(انسان‌گرایی) به اوج خود رسید. امانیست‌ها در دوران حکومت این خاندان توانستند اذهان مردم ایتالیا را به خود جذب کنند. در این زمان اندیشه مردمان ایتالیا از دین به فلسفه و از آسمان به زمین معطوف شد. امانیست‌ها شدیدا عاشق علم بودند: آنها اینان مطالعه ی فرهنگ کلاسیک رااومانیته (مربوط به جان انسانها) یا لیترای هومانیورس (ادبیات انسانی تر) البته نه به معنای ادبیات انسان دوستانه تر بلکه به معنای ادبیاتی بیشتر مربوط به جهان انسانها می خواندند. «کوزیمود و مدیچی» به عنوان اومانیست‌های معروف سبب شدند آثار کلاسیک یونانی احیا شود و فرهنگ آن گسترش یابد. رهبران سیاسی خاندان مدیچی در گسترش مباحث علمی و مناظره‌های مبتنی بر علم پیشگام بودند.

خاندان مدیچی با استفاده از پول هنگفتی که از راه تجارت و بانکداری به دست آورده بودند، آثار یونانی را ترجمه می‌کردند و در کتابخانه می‌گذاشتند. روش دموکراتیک خاندان مدیچی تعصب و پایبندی مردم ایتالیا به سنت‌های مسیحی را کمرنگ می‌کرد. براساس برخی شواهد موجود خاندان مدیچی به یهودیان و طرح‌های آنان علاقه داشتند و همین امر سبب شد سنت‌های دین مسیحیت به اضمحلال کشیده شود.

خانواده مدیچی و آرامگاه‌های شگفت‌انگیز

در کنار ده‌ها اثر تاریخی مهمی که از دوران مدیچی به جا مانده، آرامگاه خانوادگی آنها دو بنا در فلورانس و در نزدیکی کلیسای سن لورنزو هستند. آرامگاه خانوادگی خاندان مدیچی «اتاق مقدس» و نیایشگاه شاهزادگان» نام دارد. جووانی دی بیچی در سال ۱۴۲۹ درگذشت و اولین عضو این خاندان بود که تقاضا کرد بعد از مرگش او و همسرش را در نمایشگاه مقدس که همان مقبره خانوادگی آنها محسوب می‌شد دفن کنند.

در سال ۱۵۲۰ میلادی، اتاق مقدس به عنوان مقبره خانوادگی خاندان مدیچی توسط میکل آنژ ساخته شد. این مقبره در سمت دیگر کلیسا و شبیه اتاق مقدس قدیمی بنا گردید. این مقبره خانوادگی در ادامه و با استفاده از معماری منحصر به فرد به صورت با شکوهی نوسازی شد.

در این خاندان، اعضای عالی‌رتبه شامل پاپ‌ها در مقبره خانوادگی دفن می‌شدند و کسانیکه که رتبه‌های پایین‌تری داشتند در بخش دیگر مقبره که سردابه نام داشت قرار می‌گرفتند.