حصاركشيدن به اطراف برچى راه حل نيست!

طرح گتوسازى و حصار كشيدن به اطراف مناطق هزاره نشين، به انزوا كشاندن هزاره ها و زنداني سأختن مردم هزاره است. امنيت بايد در كابل و تمام شهرهاى افغانستان تأمين شود.

هزاره ها، تاجيك ها، ازبيك ها، پشتون ها، ايماق ها، بلوچ ها، نورستانى ها و يهودها و هندوها در يك نظام دموكراتيك و عدالت محور شهروند بوده و  بايد امنيت همه شان  تأمين شود. اما اين مردم  خود نيز بايد مراقب و مواظب امنيت خويش باشند كه يك امرى حياتى و ضرورى است.

آنچه گفته آمديم، نبايد هزاره ها را در حصارى زندانى كرد. تجارب تاريخى گتوها در آمريكا نمونه روشن  است.  در آمريكا كانون بحران هاى شهرى گتو است.  كارشناسان اجتماعى در آمريكا به اين نتيجه رسيده اند كه براى بيرون رفت از اين بحران، بايد فكر مان را بكار انداخت و  خرد و “قوه ی تعقل جامعه شناسان و مددكاران اجتماعى بكار مى آيد تا بودجه ی شهرهاى آمريكا. دو عامل در خارج از گتو و جود دارد كه بر مشكلات آن مى افزايد: نخست وارد كردن تعداد بيشتر از سياهان  به داخل گتو و دوم جلو گيرى از خروج سياهان از گتو.”

نمونه ديگر كويته است. هزاره ها در گذشته گرادنندگان چرخ اقتصادى شهر كويته بودند. طلا فروشى ها و مواد خوراكه در اختيار هزاره ها بود. صاحبى استور يكى از بزرگترين ماركيت زنجيره اى سرويس مواد خوراكه در شهر كويته بود، اما هزاره ها امروز زندانى و مصرف كننده اند.

در نتيجه ما تلاش كنيم امنيت در كل جامعه تأمين شود.  اگر ديگران راه ضد مدنى را در پيش گرفته براى  استخبارات منطقه ايران، سعودى و روسيه كار مى كنند بچه هاى هزاره داوطلبانه در ارتش و پوليس و امنيت ملى حضور گسترده پيدا كنند و اگر دولت تبعيض قائل مى شودو عدالت اجتماعى را رعايت نمى كند با تبعيض بايد مبارزه كرد و تا عدالت تامين نشود امنيت اجتماعى مفهوم پيدا نمى كند.  سخن گفتن از عدالت و انصاف نفرت پراكنى نيست و تامين امنيت از وظايف دولت است.

حسن رضایی