جوگیری از رفتن ترامپ و آمدن بایدن

برخی از حضرات دوستان که از نخبگان و روشنفکران جامعه ما هستند از رفتن ترامپ و آمدن بایدن چنان مشعوف و مسرور گشته و وَجد مردم سالارانه گرفته به تعبیر خودمان جوگیر شده که وجود دموکراسی را برابر با وجود همه شئونات جامعه ایده آل فرض کرده اند و نبودش را تباهی محض آن. چنان که گویی دموکراسی امریکایی نماینده تام و تمام دموکراسی است و رفتن و آمدن ها، خواست و اراده واقعی توده ها است. اگر پشت پرده سیاست، و لابی گری ها و دست های پنهان در چینش مهره ها را کنار بگذاریم و ظاهر قضیه را خوش بینانه و ساده دلانه بپذیریم که آمدن بایدن و رفتن ترامپ خروجی انتخابات است این آمدن و رفتن ها چه نسبتی با عدالت و برابری و حقوق بشر می تواند داشته باشد؟! همین دموکراسی سال ۲۰۱۶ ترامپ دیوانه را روی کار آورد که به اجماع نخبگان و اندیشمندان یک آدم اشتباهی بود و آدرس را اشتباه آمده بود. همین موجود صدها میلیون دالر تجهیزات جنگی به عربستان فروخت که زنان و کودکان و مردم بی دفاع یمن به خاک و خون کشیده شود. همین دموکراسی مساوی با عدالت و حقوق بشر است؟!

دموکراسی که آمیخته و مشوب به دروغ و نیرنگ و عوام زدگی و عوام فریبی باند بازی و پارت بندی است. دموکراسی که مردم بدون شناخت و معرفت، به صرف اینکه حزبی که به آن تعلق خاطر دارد شخصی را به عنوان نامزد معرفی کرده انتخاب می کنند. مثل بیعت اهل یک قبیله بَدوی به دستور و اعتماد رئیس قبیله که قبلا امتیاز گرفته و معامله کرده است.

حقیقتا نظیر این مطالب در فضای مجازی زیاد است اما از سوی برخی شخصیت ها و دانشمندان که بنده ارادت دارم به ایشان موجب حیرت و تعجبم است.

علی‌رضا موحدی