جمهوریخواهان؛ ضرورت مقابله با تفرقه
- انتشار: ۲ میزان ۱۳۹۹
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 94978
طالبان از همان ابتدای مذاکرات و گفتوگوهای صلح، تاکتیک تفرقه را سرلوحه برنامههای خود قراردادند؛ اما برخی از کنشگران و جریانهای سیاسی که دندان طمع را برای سهیم شدن در قدرتی پسا مذاکرات و پسا توافق، تیز کرده بودند، متوجه این تاکتیک کهنه و ابتدایی نشدند یا آن را جدی تلقی نکردند. آنها، چپنهای خود را به شانهها میانداختند و مذاکرهگویان به دنبال طالبان میدویدند و در پشت پرده، به دنبال تحکیم مناسبات خود با طالبان بودند.
اینک نیز تاکتیک تفرقه، از حربههای کارآمد طالبان محسوب میشود. طالبان پس از جدایی افگندن بین حکومت افغانستان و امریکا، همچنان از این تاکتیک با جلوههای گوناگون بهره میگیرند. فقه حنفی در برابر فقه جعفری! حکومت اسلامی در برابر حکومت غیر اسلامی! جبهه جهاد در برابر جبهه اشغال! اداره کابل در برابر احزاب سیاسی و نمایندگان اقوام! از عناوین فریبنده، و تفرقهافکنانهای هستند که طالبان با اغواگری از آنها سود میجویند و جبهه مقابل را به قطعات مجزا از هم جدا میکنند.
فرصتهای بینظیری برای زمینگیر کردن طالبان از بین رفت؛ اما هنوز زمان، برای جبران فرصتسوزیها باقی است. به این منظور میطلبد اردوگاه مقابل طالبان هرکدام، به صورت جداگانه در پی کسب اعتبار از سوی طالبان برنیایند چرا که دلخوش کردن به وعدههای طالبان، حکاکی بر روی یخ و گذاشتن در دل آفتاب است بلکه در پی آن باشند که به معنای واقعی، جبهه متحد و شکافناپذیری از حقمحوران در برابر تکلیفمحوران، جمهوریخواهان در برابر امارتخواهان، ترقیخواهان در برابر واپسگرایان و عدالتطلبان در برابر انحصارطلبان تشکیل دهند و انسجام آن را حفظ نمایند. در غیر اینصورت، فردا بسیار دیر و پشیمان کننده خواهد بود.
دکتر سید جواد سجادی
نظرات(۰ دیدگاه)