ترور مژده و سفر غنی به آمریکا/ اسم رمز آغاز بحران سازی

ترامپ از آقای غنی برای سفر به آمریکا دعوت کرده، و غنی هم این دعوت را پذیرفته است.

گفته میشود که ترامپ در تماس تلفنی خود با غنی برای دعوت از او، مشخصا در مورد پروژه صلح خود با طالبان سخن گفته و هیچ اشاره ای به انتخابات ریاست جمهوری افغانستان و بحران سیاسی کشور و نیز گزارشهای متعدد تقلب های سازمان یافته و تبعات آن بر اوضاع افغانستان نداشته است.

دعوت از غنی برای حضور در واشنگتن، آن هم مدت کوتاهی پس از رهایی گروگان های آمریکایی در بدل انس حقانی، نشان از این حقیقت مهم دارد که صلح با طالبان، هنوز اولویت اول سیاست های آمریکاست و انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، با همه جنجال ها و بحران هایش، در حاشیه مساله صلح، قرار دارد.

آمریکا تصمیم دارد به بهترین شکل ممکن، با طالبان به توافق برسد، و در پاسخ افکار عمومی، شرایط افغانستان را به گونه ای مهندسی نماید که تمام کاسه ها نیز بر سر دولتمردان افغانستانی و مردم این سرزمین شکسته شود و بی کفایتی و زیاده خواهی رهبران سیاسی انها، اصلی ترین دلیل تسلط مجدد طالبان بر سرنوشت آنها عنوان گردد.

بنابراین، بی توجهی ظاهری ترامپ به مساله مهمی همچون انتخابات پر التهاب و پر تقلب ریاست جمهوری افغانستان، از سوی برخی از صاحب نظران، اسم رمز آغاز عملیات بحران سازی سیاسی در کابل دانسته میشود و سفر غنی به آمریکا نیز آغاز این پروژه شمرده شود.

خیلی طبیعیست که در چنین فضایی، و در شرایطی که آمریکا، برنامه ای حساب شده برای بحران سازی و حرکت به سوی تطبیق توافقات پشت پرده خود با طالبان دارد، برای خفه کردن صداهای مخالف نیز، از هیچ کوششی فروگذار نکند.

از این رو، اصلی ترین متهم ترور و مرگ کسانی همچون وحید مژده، احتمالا میتواند خود امریکا شمرده می شود.

هرچند که در نگاه برخی از تحلیل گران، حکومت افغانستان نیز به عنوان متهم اصلی مرگ وحید مژده مطرح میشوند، اما حقیقت اینست که اگر کسانی در حکومت نیز در این گونه رویدادها نقشی دارند، در حد عمله آمریکا ایفای نقش میکنند و نه بیشتر.

وحید مژده از شخصیت های مطرح طالبان در زمان حکومت این گروه بود و در طول دو دهه گذشته، به عنوان نویسنده و تحلیل گری معتدل که البته ارتباط تشکیلاتی خود با طالبان را ظاهرا کنار گذاشته بود، در کانون توجه رسانه ها قرار داشت و دسترسی ها و ارتباطات او به منابع مربوط به طالبان، علاوه بر اینکه موجب میشد تا رسانه ها به حجم زیادی از اطلاعات مفید دسترسی پیدا کنند، عملا او را به یک سند و منبع مهم از نحوه فعالیت و عملکرد جریان های تند روی همچون طالبان و القاعده تبدیل کرده بود که از حیث مستند سازی تاریخی چنین جریان هایی، حائز اهمیت بود.

خیلی دور از ذهن است که دلیل ترور او را به سابقه طالب بودنش نسبت بدهیم. چرا که هیچ شاهدی بر اینکه او تا هنوز نیز به طالبان پایبندی داشته باشد در دست نیست، اما به نظر می رسد مخالفت های علنی او با سیاست های آمریکا در افغانستان، نهایتا موجب مرگ او گردید.

وحید مژده، به عنوان یک منتقد تاثیر گذار، ارتباط وثیق و تنگاتنگی با رسانه های مختلف و نیز پژوهشگران و نویسندگان داشت و علیرغم اینکه برخی، او را به واسطه حضورش در عالی ترین سطح حکومت طالبان، تقبیح میکردند، اما نوعا به عنوان فردی صادق، دقیق و موثق شناخته میشد.

مراجعه مکرر اصحاب رسانه به آقای مژده و حجم گسترده دسترسی اطلاعاتی او به منابع داخلی طالبان و نگاه واضح ضد امریکایی او شاید در شرایطی که صلح آمریکا و طالبان به صورت چراغ خاموش اما جدی در حال پیگیری است، میتوانست افکار عمومی را علیه آمریکا دستخوش تغییراتی بر خلاف خواست آمریکا کند.

ترور وحید مژده در جایگاه یک تحلیل گر و نویسنده و نه یک مقام سیاسی، امنیتی یا نظامی یا حتی یک عضو رسمی طالبان، میتواند زنگ خطری برای همه کسانی باشد که اولا با سیاست های آمریکا در افغانستان مخالف هستند و ثانیا، دسترسی به ابزارهایی دارند که میتواند دیدگاه انها را به افکار عمومی تزریق کرده و مردم افغانستان را در تقابل با سیاست های آمریکا قرار دهد.

اما مرگ آقای مژده که روزگاری از مقامات عالی رتبه طالبان به حساب می آمد و در صورت قدرت یافتن مجدد طالبان، میتوانست در زمره چهره های کلیدی این گروه در قدرت به حساب بیاید، یک پیام روشن به طالبان نیز دارد.

ممکن است طالبان خیال کنند که در مذاکرات خود با آن آمریکایی ها، امتیازات کلانی را به دست آورده باشند، اما تجربه نشان داده که آمریکا، هیچگاه طرف قراداد و شریک خوبی برای هیچکس نبوده و هر زمان که خرش از پل بگذرد یا هر زمان که منافعش به خطر بیفتد، حتی شریک خود را نیز از پای در خواهد آورد.

نویسنده: سید احمد موسوی مبلغ