بلخاب و راه پیش رو

  • انتشار: ۳۰ جوزا ۱۴۰۱
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 131310

فهم این مطلب که نزاع مولوی مهدی با اداره کابل بر سر منافع است یا او، حقیقتا از طالب بریده، نیازمند گذشت زمان است و به نظر من هنوز نمیشود در این رابطه به صورت قاطع سخن گفت.

اما اگر اختلاف مولوی مهدی با طالبان به این دلیل باشد که او به این نتیجه رسیده که حقوق غیر پشتون ها در حکومت طالبان پامال می‌شود، آنگاه برای فهم دقیق تر وضعیت باید ببینیم که استراتژی او در یارگیری برای تقابل با طالبان چگونه پیش خواهد رفت.

مولوی ظریف، صلاح الدین و عالم مخدوم هم از بیعت کنندگان ناراضی هستند.

طبعا اگر نارضایتی همه اینها، ثمره عملکرد پان پشتونیسنی طالبان باشد و محل نزاع، صرفا تهدید منافع نباشد، این افراد باید به زودی موضع مشترکی بگیرند و به یاری یکدیگر اقدام کنند.

از آن طرف، افتادن هلیکوپتر طالبان به دست نیروهای مبارز پنجشیر و عدم دست‌یابی مجدد طالبان به هلی‌کوپتر نشان می‌دهد که پنجشیری ها اکنون دارای جغرافیا هستند و این بدین معناست که طالب، علیرغم تمرکز جدی بر پنجشیر، در آنجا با مشکل جدی مواجه اند و لذا گشودن جبهه جدیدی در بلخاب، برای اداره کابل، بسیار پر هزینه و نتایج آن غیر قابل پیش بینی است.

در صورتی که بریدن مولوی مهدی از طالبان واقعی باشد و مسأله منافع و تقسیم آن در بین نباشد، باز شدن یک خط جنگی جدید در بلخاب(با توجه به شرایط پنجشیر) بیش از آنکه به ضرر مهدی باشد به ضرر طالب است،

اما این تقابل زمانی به نفع مولوی مهدی پیش خواهد رفت که او اولا خود را به سرعت با سایر بیعتی های ناراضی هماهنگ کند و حداقل مسیر لوجستیکی خود از طریق آنها را باز نماید و ثانیا با پنجشیر و اندراب هماهنگ شود تا گسترش جغرافیای درگیری، طالب را از تمرکز بر پنجشیر یا بلخاب صرف باز دارد.

سید احمد موسوی مبلغ

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟