بسیج مردمی و موفقیت

  • انتشار: ۲ سرطان ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 115424

در هر چیزی و کاری که در این عالم انجام شود، برای وجود و تحقق نیاز به فراهم سازی شرایط مقتضی و رفع موانع دارد. بسیج مردمی هم بدون فراهم سازی شرایط موفقیت و رفع موانعش میتواند به ضد خود تبدیل شود، یعنی عوض حل مشکلات فعلی مشکلات جدیدی ایجاد نماید. برای موفقیت آمیز بودن این بسیج ملی در مبارزات، حد اقل تحقق چند شرط لازم است:

۱- سوق و اداره واحد مرکزی: بدون یک رهبری واحد که مردم داوطلب را هماهنگ بسازد و در زمان و مکان مناسب بکار گیرد، کارهای مردمی به موازی کاری و بعضا استکاک و خانه جنگی منجر میشود که ضررش بسیار است.

۲- حمایت مالی و تسلیحاتی: مردم میتوانند نیروی انسانی را فراهم بسازند، اما هزینه جنگ را نمیتوانند تامین کنند. اگر دولت این نیروها را تامین مالی و تسلیحاتی مناسب، نکند بعد از مدتی کمی انگیزه های احساسی خاموش شده و بخشی از مردم پاپس میکشند. نیروهای باقی مانده برای تامین هزینه خود دست به اقدامات خودسر مثل باجگیری و … خواهند زد. این کار باعث آزار مردم و پناه بردن آنها به مخالفان میشود.

۳- نظارت و کنترل: نیروهای مردمی معمولا از افراد با انگیزه های قوی مختلف دینی، قومی، زبانی و … تشکیل میشوند. این افراد در مواجهه با دشمن انگیزه لازم را دارند، اما این احساسات در مقابل مخالفان خود میتواند به نقض گسترده حقوق اسلامی و بشری منتهی شود. کشتار غیر لازم، تخریب اموال، آزار و اذیت های غیر قانونی و … امکان دارد پیش بیاید. لذا لازم است سیستم نظارتی کارآمد وجود داشته باشد تا در صورت نقض قانون بازخواست انجام گیرد.

علاوه بر فراهم سازی شرایط رفع برخی موانع هم ضرورت دارد:

۱- عدم تعصب قومی و مذهبی: در طول بیست سال گذشته یکی از موانع بزرگ شکل گیری اجماع ملی در مبارزه با مخالفان تعصب قومی حاکمان بوده است. اگر در مبارزه فعلی نیز دولت بر روی قوم یا مذهب خاص تعصب داشته باشد و در برخورد با آنها مماشات کند، باعث سرخوردگی نیروهای مردمی شده و انگیزه ها را نابود میسازد.

۲- ایجاد و تقویت مورال: در هر مبارزه مهمترین چیز باور به به درستی هدف و رسیدن به آن است. بمرور زمان انگیزه های مردمی داوطلبانه نقصان پیداکرده و کم کم از بین میروند، لذا ایجاد و تقویت انگیزه بسیار مهم است. شکست های پی در پی اخیر نظامیان رسمی حکایت از همین نقصان اساسی دارد. برای ایجاد و تقویت انگیزه مبارزات و جانفشانی جنگجویان همواره باید خوراک مناسب تبلیغات دینی، میهنی و بشری فراهم شود. در این راه بکارگیری روحانیان، نظامیان کهنه کار و روانشناسان اجتماعی ضرورت دارد؛ تا با تقویت روحیه و مورال جنگی بسیجیان آنها را همواره آماده ی فداکاری نگهدارند.

اگر شرایط مناسب و رفع موانع انجام نگیرد این بسیج ملی مردمی، بعد از مدت کوتاهی به آنارشیسم ملی و واگرایی نیروها می انجامد و تجربه شکست خورده دهشتناک دهه هفتاد خورشیدی را بازتولید خواهد نمود. در این صورت مردم برای خلاص شدن از آن وضعیت حاضر خواهند بود حکومت طالبان را ناخواسته قبول کنند و به خواست آنها تمکین نمایند.
به قول معروف: علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد.

ناطقی بلخابی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟