بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری؛ ۲۶۵ برابر بزرگتر از خورشید!

  • انتشار: ۱۹ دلو ۱۳۹۸
  • سرویس: اطلس پلاس
  • شناسه مطلب: 77027

در میان این همه ستاره و سیاره ای که در کهکشان راه شیری وجود دارند، ممکن است برای برخی افراد علاقمند، این سوال پیش بیاید که بزرگترین ستاره کهکشان کدام است؟

شاید شما هم مثل من فکر می کردید که خورشید خودمان بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری باشد، اما این طور نیست! این که ما بخواهیم بدانیم کدام ستاره در کهکشان از همه بزرگتر است باید ابتدا منظور خود را از بزرگ روشن و دقیق بیان کنیم.

منظور از بزرگترین ستاره، از نظر قطر و شعاع مد نظر ماست، یا آن ستاره ای که بیشترین جرم را دارد به عنوان بزرگترین ستاره معرفی می کنیم؟

در حقیقت هم قطر و شعاع و هم جرم ستاره، برای اینکه بدانیم بزرگترین ستاره کهکشان کدام است از نظر ما اهمیت دارد.

بزرگترین ستاره کهکشان

نام بزرگترین ستاره کهکشان

بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری در حقیقت از موادی تشکیل شده است که خورشید ما نیز از آن شکل گرفته است.. در این ستاره عناصری چون هلیوم، هیدروژن و دیگر عناصر شیمیایی وجود دارد. اما شعاع این ستاره ۱۷۰۸ برابر از خورشید بزرگتر است. این ستاره UY Scuti نام دارد.

شعاع این ستاره چیزی در حدود ۲/۱ میلیارد کیلومتر است و محیط آن هم ۵/۷ میلیارد کیلومتر می باشد. اگر بخواهیم به زبان خودمانی اندازه های این ستاره را بگوییم، باید گفت: اگر بخواهید با یک هواپیما دور این ستاره بگردید، چیزی در حدود ۹۵۰ سال به طول خواهد انجامید تا بتوانید یک دور، دور آن بچرخید.

این ستاره به قدری بزرگ است که نور با سرعتی که دارد برای دور زدن این ستاره به چیزی حدود ۷ ساعت زمان نیاز دارد. اگر این ستاره که ۹۴۰۰۰ برابر درخشان تر از خورشید است به جای خورشید قرار می گرفت دیگر از زمین ما چیزی باقی نمی ماند!

بزرگترین ستاره کهکشان به اندازه ۲۰ تا ۴۰ برابر خورشید می باشد. اما جرم آن ۲۶۵ برابر از خورشید بیشتر است. چگالی آن نیز بیش از یک میلیارد بار از چگالی آب کمتر است. یعنی اگر ما حمامی داشته باشیم که می توانست این ستاره را در خود جای دهد، ستاره ما به راحتی روی آب می ایستاد!

یک و نیم میلیون سال از عمر این ستاره می گذرد و در طول این مدت ۵۵ درصد از جرم خود را از دست داده است. بزرگترین ستاره کهکشان بسیار ناپایدار است.

این ستاره به دلیل وجود بادهای نیرومند، به صورت یک کره‌ی آبی رنگ که دارای مرز مشخصی نیست دیده می شود.

اگر هم روی زمین فضایی داشتیم که می شد از این ستاره دعوت کنیم روی آن فرود بیاید، به دلیل چگالی کم، در ارتفاع کمی از سطح زمین به پرواز در می آمد. خلاصه که اندازه های این ستاره شوخی بردار نیست!

دمای این ستاره به عنوان بزرگترین ستاره کهکشان دمایی بالاتر از ۵۳ هزار درجه کلوین دارد و فقط ۲ میلیون سال زنده می ماند. با مرگ این ستاره غول پیکر هیچ سیاهچاله ای نیز باقی نخواهد ماند.

این ستاره با این که از خورشید بسیار بزرگتر است و خورشید در مقایسه با آن بسیار ناچیز و کوچک دیده می شود، اما بر خلاف آن، هر چقدر از سن خورشید بگذرد بزرگتر می شود و بعد از گذشت ۵/۷ میلیارد سال تا بزرگترین حد ممکن بزرگ خواهد شد.

مرگ بزرگترین ستاره کهکشان

بزرگترین ستاره کهکشان حالا به آخرین مراحل زندگی خود نزدیک شده است و هر لحظه شاهد فوران های بسیار وحشتناکی می باشد. به گفته دانشمندان این ستاره در حال رسیدن به پایان عمر خود است و در نهایت شاهد انفجار آن خواهیم بود.

این ستاره ها معمولا دارای دوره حیاتی کمتر از چند میلیون سال هستند و بعد از طی این دوره، در پایان زندگی خود ناپایدار شده و به صورت یک ابرنواختر بر اثر کاهش جرم شان منفجر می شوند.

کهکشان راه شیری

سن این کهکشان چیزی حدود ۶/۱۳ میلیارد سال می باشد. منظومه شمسی در همین کهکشان قرار دارد. اگر شبی که آسمان صاف و بدون ابر است به آن نگاه کنید، می توانید در آسمان نواری شیری رنگ را تماشا کنید.

این نوار که به پهنای ۳۰ درجه است در واقع میلیون ها ستاره ای هستند که با چشم غیر مسلح نمی توان آنها را دید. کهکشان راه شیری به شکل مارپیچی میله ای است و فقط زمانی قابل مشاهده است که از خارج کهکشان و از روبرو به آن نگاه کنید.

کره زمین هم که در منظومه شمسی قرار دارد در یکی از بازوهای مارپیچ آن قرار دارد. اجزای تشکیل دهنده کهکشان ستاره ها، گاز و غبار می باشند. یعنی علاوه بر آن نوار شیری، هر ستاره دیگری که در آسمان دیده می شود مربوط به کهکشان راه شیری می باشد.

اندازه کهکشان راه شیری

بعد از اینکه بزرگترین ستاره کهکشان را دانستیم، خوب است اندازه خود کهکشان راه شیری را نیز بدانیم. این کهکشان بعد از اندرومدا بزرگترین کهکشان می باشد.

قطر کهکشان راه شیری چیزی در حدود صد هزار سال نوری می باشد. ضخامت آن نیز در اکثر نقاط ۱۰۰۰ سال نوری است ولی در مرکز آن به ۱۲۰۰۰ سال نوری نیز می رسد. ستارگانی که در این کهکشان قرار دارند چیزی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد می باشند.

شمارش تعداد ستارگان کاری غیر ممکن است، ما فقط قادریم تعدادی از ستارگان پر نور را با چشم مسلح ببینیم. دانشمندان و محققان برای اینکه  تعداد ستاره ها را تخمین بزنند، جرم کهکشان را محاسبه می کنند و بر اساس آن تعداد ستاره ها را به صورت تخمیمی بیان می کنند.

انواع کهکشان ها:

ادوین هابل برای کهکشان ها یک دسته بندی در نظر گرفت که تا کنون در میان دانشمندان از این دسته بندی به عنوان رایج ترین دسته بندی کهکشان ها یاد می شود.

  • کهکشان مارپیچی: کهکشان راه شیری و آنردومدا از نوع کهکشان های مارپیچ هستند.
  • کهکشان بیضوی: این کهکشان ها به شکل تخم مرغ هستند و در خوشه های کهکشانی یافت می شوند. ستاره های موجود در آنها دارای چگالی کمتری نسبت به دیگر ستاره ها می باشند. دانشمندان بر این عقیده اند که هر کهکشان بیضوی یک سیاهچاله هم در مرکز خود دارد.
  • کهکشان های نامنظم: همان طور که از اسم این کهکشان پیداست دارای شکل های نامنظم هستند. این کهکشان ها به دلیل شکلی که دارند در هیچ یک از دو دسته قبل جای ندارند.