برادر فرخنده ملک زاده هنوز پیگیر پرونده قاتلان خواهرش است

  • انتشار: ۲۸ حوت ۱۳۹۵
  • سرویس: اجتماعی
  • شناسه مطلب: 19812

دو سال پیش، و در آستانه سال نو، دختر ۲۷ ساله‌ای زیر پای مردان کابل، پایتخت کشور به قتل رسید و جسد بی‌جانش نیز سنگسار شد و به آتش کشیده شد. در مراسم یادبود از فرخنده در تاجیکستان، برادرش گفت پرونده قاتلان خواهرش را هنوز پیگیری می کند تا عدالت تامین شود.

مراسم یادبود فرخنده اما امسال در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان نیز برگزار شد و در آن فعالان مدنی و فعالان حقوق زن و شاعران تاجیک در کنار همزبانان افغانستانی خود از فرخنده یاد کردند.

عبدالغفور آرزو، سفیر افغانستان در تاجیکستان، شکریه حیدری، فعال حقوق زن، مجیب‌الله ملک‌زاده، برادر فرخنده و ادیبه عزیز، شاعر تاجیک، از کسانی بودند که در این مراسم سخنرانی کردند.

مجیب‌الله ملک‌زاده، برادر فرخنده که حالا مدتی‌ست در سفارت افغانستان در تاجیکستان به عنوان رایزن فرهنگی کار می‌کند، می‌گوید که تلاش‌های تا حدودی مؤثر بوده و برنامه دارد مبارزه‌‌اش را ادامه دهد؛ اما نه تنها به عنوان برادر فرخنده، بلکه به عنوان برادر همه زنانی که جان خود را به ناحق از دست داده‌اند و پسران جوانی که به ناحق در برابر گلوله دشمن قرار می‌گیرند.

او از بنیاد فرخنده یاد می‌کند که در پی برگزاری برنامه‌های گسترش آگاهی بین زنان و دختران افغانستان است. ایجاد کتابخانه‌ای به نام فرخنده از جمله برنامه‌های این بنیاد است.

دو سال پیش و در چنین روزهایی پخش شدن عکس‌ها و ویدئوهایی از کشته شدن دختری که به اتهام آتش زدن قرآن، باعث شد جامعه مدنی افغانستان تکان محکمی بخورد. مرگ فجیع فرخنده ملک‌زاده توجه جهانیان را هم به خود جلب کرد.

در کشوری که در طول بیش از سه دهه جنگ، هزاران زن و مرد و پیر و جوان جان خود را از دست داده است و برخی حتی به شیوه‌هایی فجیع‌تر از قتل فرخنده جان باختند، نام این دختر در یادها ماند. چرا؟ شاید به این دلیل که برادرش صدای او شد و از پی برقراری عدالت، پرونده قاتلان را پیگیری کرد و هنوز نیز به این کار ادامه می‌دهد. شاید به این خاطر که زنان افغانستان اجازه ندادند مردان تابوت فرخنده را روی دوش خود ببرند و برای اولین بار زنان افغانستان تابوت بر دوش گرفتند و تن تحقیر شده و سوخته فرخنده را با دستان خود به خاک سپردند. شاید به این دلیل که اعضای جامعه مدنی پشتکار به خرج دادند و فرخنده را به عنوان نمادی از زنان افغانستان معرفی کردند که به‌ناحق و با دروغ و تهمت کشته شده‌اند و به این ترتیب نام او را زنده نگه داشتند.

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟