ایا هنوز هم کسانی از اشرف غنی حمایت میکنند؟؟

این مرد که در دروغ گفتن و عوام فریبی “دست شیطان را از پشت بسته است “، مگر تا سه روز قبل نمیگفت که رهایی طالبان از زندان خط سرخ من است؟

او مگر نمی گفت که هرگز آنها را بدون آتش بس و تا پایان مذاکرات رها نمیکنم؟ او خود را قهرمان دفاع از آزادیها و حقوق زنان جا میزد و برخی ساده لوحان به آن باور میکردند و یا برای حفظ برخی امتیازات، ظاهرا آفرین آفرین میگفتند. همه ادعاهای او، مانند همیشه، برای حفظ قدرت بود.

زندانیان طالبان، اهرم فشار روی طالبان نبود، روی خداوندگار و روزی ده اش (امریکا) بود که برای تحقق توافقنامه صلح اش با طالبان به غنی نیاز داشت.
نه برای اینکه یک دولت حتا در شکل وجود داشته باشد بلکه برای اینکه راه دیگری برای آزادی طالبان وجود نداشت.

سرانجام بعد از اینکه مذاکرات میان غنی و عبدالله بجایی نرسید و غنی به هیچ گونه “گنج قارون” را رها نمیکرد، برای خلیلزاد راهی باقی نماند.

ساعت ۴ صبح ۱۹ حوت غنی و امریکا به موافقت رسیدند و در بدل حضور نمایندگان سیاسی و نظامی امریکا در مراسم تخت نشینی او، غنی قبول کرد که بعد از مراسم، به حیث رئیس جمهور فرمان آزادی هزاران زندانی طالبان را امضا میکند.

باید دوباره “افغانستان در مسیر تاریخ ” را بخوانم. در این کشور دو قرن است که تاریخ بشکل دراماتیک تکرار میشود.

دکتر کریم پاکزاد