اگر همه قابوس ‌بودند، جنگ نبود

اگر معتقد هستید که اغلب سیاستمداران آدم‌های بدی هستند، به خطا نرفته‌اید زیرا همواره از کلک سیاستمداران بوده که آشوب در جهان تراویده است اما این اصل کلی نیست زیرا جهان سیاستمداران خوبی نیز به خود دیده است.

قابوس، سلطان عمان که اخیراً درگذشت، نمونه‌ای از سیاستمداران خوش‌نام تاریخ معاصر بود. او نه روی اجساد قربانیان جنگ، بیرق دموکراسی برافراشت و نه روی پیکر دین، حکومت دینی برپا کرد. او یک سکولار بود اما نه سکولاری به معنای مصطلح کلمه که تیشه به ریشه دین بزند.

او دین‌دار بود اما نخواست از دین استفاده ابزاری کند. او لائیک بود اما نه مثل لائیک‌های لجام‌گسیخته که اعتقادات و باورهای مردم را به سخره بگیرد. قابوس اباضی مذهب بود اما راه خود را از خوارج جدا کرده بود. سلطان، جامع اضداد در مسیر خیر بود. او یک تکثرگرا و پلورالیست بود اما عقیده واحدی را برای اداره کشور و راه روشنی را برای رفاه و آسایش مردمش در پیش گرفت. او با روشی منحصربه‌فرد، نشان داد که بدون ایدئولوژی دینی و دموکراسی غربی نیز می‌شود دولت ایده‌آل تشکیل داد. او را کسی نتوانست بدوشد و او نیز کسی را به عنوان اربابش انتخاب نکرد. قابوس گفت که بدون کشتن انسان‌ها و نزاع هم می‌شود حکومت کرد.

اگر همه سیاستمداران، قابوس بودند، دیگر جنگ نبود. او مثل هر انسانی، ضعف‌ها و کاستی‌هایی داشت و کامل نبود اما با رفتارش نشان داد که مسیر خیر مسدود نیست و می‌توان در راه کمال گام برداشت. قابوس رفت و از خود نام نیکو برجای گذاشت.

محمد مرادی