انتخاباتی که قاتل دموکراسی شد

انتخابات به عنوان اصلی‌ترین ابزار و اصل دموکراسی، به ویژه دموکراسی لیبرال، کارویژه‌های خاصی دارد. انتقال دموکراتیک قدرت سیاسی، اصلی‌ترین کارویژه انتخابات است. راهی بهتر از انتخابات برای انتقال قدرت سیاسی وجود ندارد. انتخابات، متمم و مکمل دموکراسی می‌باشد و دموکراسی مکمل انتخابات. دموکراسی بدون “انتخابات دموکراتیک”، موضوعیت ندارد. با برگزاری انتخابات‌های دموکراتیک در جوامع، دموکراسی ریشه‌دارتر می‌شود و کارآمدی آن افزایش می‌یابد.

اما انتخابات گذشته ریاست جمهوری افغانستان، نه تنها برای پیش‌برد دموکراسی در افغانستان ممد واقع نشد، بلکه “دموکراسی حداقلی” موجود در افغانستان را در معرض فروپاشی قرار داده است. این انتخابات، اراده ملی را تمثیل نکرد و حاکمیت ملی را انتقال نداد، زیرا برآیند آن رای مردم نبوده و نیست. این انتخابات کارویژه خاصی نداشت و چیزی جز یک نمایش مضحک نبود.

مقصران اصلی برگزاری این انتخابات ناکام، کمیسیون‌های انتخاباتی، به خصوص روسا و رییسان دبیرخانه‌های آن هستند که در خدمت دموکراسی و انتخابات نبودند، بلکه در خدمت تیم انتخاباتی خاصی بودند. دشمنی مسئولان رسمی انتخابات با انتخابات، بدتر از دشمنی آنانی‌اند که به طور علنی دشمن دموکراسی هستند.

احمد ارشاد خطیبی