افغانستان همین الان هم تجریه است

وقتی جمال‌مبارز، تندیس مقام اولی‌اش را به زلاله‌هاشمی داد، نغمه‌جان گل از گلش شگفت. از ملت واحد و وحدت‌ملی دم زد. افغانستان را آبادِ آباد خیال کرد.

ما هر زمان از حق خود بگذریم، برادر و هم‌وطن می‌شویم و هر زمان برای گرفتن حق‌مان پافشاری کنیم یاغی و باغی و مسلح غیر مسئول. من کم کم از عبدالله خوشم می‌آید. امیدوارم تا آخر‌خط مقاومت کند.

تنویر و یا افغان دیگری که به تازگی در ملاء عام اعلام کرد که هیچ‌برادری با انسانِ هزاره ندارد، آن روی واقعی و حقیقی کسانی است که می‌خواهند با هرحیله و نیرنگی سوار گرده‌ی مردم باشند. روز روشن مردم بی‌دفاع و بی‌گناه را به گلوله ببندند.

افغانستان حتی اگر تجزیه هم شود، به جایی بر نمی‌خورد. مگر الآن تجزیه نیست؟ بروید مناطق افغان‌نشین را با سایر مناطق مقایسه کنید. امکانات و بودجه‌های شان را از نزدیک ببینید.

علی مدد رضوانی