استعمال “مادر بمب ها” در ننگرهار یادتان است؟

نگاهی به نقشه بیاندازید، خواهید دید اگر جنگی صورت بگیرد، میدان آن کجا ها خواهد بود. خواهید گفت که برای امریکا جنگ حیاتی است. تمام تاریخ این کشور و ۹۵ در صد عمر آن در جنگ سپری شده، جنگ موتور رشد تولیدات داخلی و پیشرفت تکنولوژی و حاکمیت جهانی اوست.

آری ، ولی این جنگها را به قیمت زندگی خلقهای جهان و منطقه پیش میبرد. یک لحظه فکر کرده اید که در ۱۸ سال اخیر در افغانستان صدها هزار انسان توسط امریکا و طالبان ( دوستان دیروز امریکا در مهار کردن شوروی و دوستان فردای آن) کشته شدند ؟ یک لحظه فکر کرده اید که تنها کشوری که بمب اتومی را بر ضد باشندگان غیر نظامی دو شهر جاپان استعمال نموده امریکاست. میدانید که کشورتان میدان آزمایش سلاح های کشنده امریکاست. از استعمال “مادر بمب ها” در ننگرهار یادتان است ؟

نه، جنگ چیز زشتی است، از جنگ طلبی هیچ کس حمایت نکنید. از کشوری که از ۴۰ سال به اینطرف در بدبختی های شما سهم داشته و به هیچ چیز برای رسیدن به منافع خویش رحم نمیکند حمایت نکنید. نگذارید که حتا یک وزیر آن به رئیس دولت تان بی احترامی کند. و او را جیره خوار و مادون خود بشمارد. با این روش در واقع آنها شما را توهین نموده.

با حقارت گرببارد بر سرت باران دُر
آسمان را گو بروبارندگی در کار نیست

نویسنده: کریم پاکزاد