از راهبرد جنگ تا راهبرد صلح؟

روز يكشنبه هفته گذشته روزنامه نيویورك تايمز گزارش داد كه دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور ایالات متحده امریکا دستور مذاكرات مستقيم با گروه طالبان را به ديپلومات‌هاى ارشد آن كشور صادر كرده است.

هرچند يك روز بعد از اين گزارش، ماموريت ناتو در افغانستان اعلام كرد كه از اظهارات منتسب به جنرال جان نيلكسون، فرمانده نيروهاى امريكايى در افغانستان سوء برداشت شده و امريكا آماده مذاكره مستقيم با طالبان نيست.

اما اگر نشر اين گزارش به سفارش دولت امريكا به منظور سنجش افكارعمومى و نيز محك زدن واكنش طالبان صورت گرفته باشد و در صورت دريافت بازخوردهاى مثبت، در آينده نزديك تبديل به يك راهبرد اجرايى وعملياتى در سياست امريكا در قبال طالبان گردد؛ آن وقت اين رويكرد امريكا تغيير چشمگيرى در سياست آن كشور در منطقه خواهد بود.

در چند هفته گذشته مقام‌هاى عالی‌رتبه امريكایی چندين بار به افغانستان و پاكستان سفر كردند تا به گفته برخى آگاهان مسايل سیاسى- امنيتى منطقه، زمينه گفت‌وگوى مستقيم ايالات متحده امريكا با طالبان را فراهم كنند.

مايك پمپئو، وزيرخارجه امريكا دو هفته پيش به كابل سفر كرد و واليس ويلز، معاون وزير امور خارجه این کشور در امور جنوب آسيا و آسياى ميانه نيز، چندين روز مشغول گفت‌وگو با مقام‌هاى پاكستان و افغانستان از جمله گلبدین حكمتيار بود.

اين تلاش‌ها (تلاش براى مذاكره مستقيم با طالبان) در حالى صورت مى‌گيرند كه رئيس‌جمهور امريكا در ٣١ اسد سال ٩٦ با سروصداى بسيار زياد، راهبرد جديد امريكا در جنگ عليه هراس‌افكنى مشهور به راهبرد جديد ترامپ را اعلام كرده بود.

دونالد ترامپ شخصا راهبرد جديد امريكا را طى سخنرانى در پايگاهى در نزديكى محل دفن بسيارى از سربازان كشته شده امريكا در افغانستان در حومه واشنگتن اعلام كرد و بر ابقاى سربازان امريكا در افغانستان تاكيد ورزيد و دليل آن را جلوگيرى از قدرت گرفتن گروه‌هاى پيكارجو اعلام نمود.

ترامپ در آن روزها گفته بود ما كارى را كه ديگران نتوانستند به سرانجام برسانند به پايان خواهيم رساند. قبل از آن نيز، نيروهاى امريكایی در٢٥ حمل ٩٦ مادر بمب‌ها را بر فراز پايگاه هراس‌افكنان در كوه‌هاى توره بوره پرتاب كرده بودند، اما بعد از يازده ماه از اعلام راهبرد جديد و يك سال و سه ماه از پرتاب مادر بمب‌ها، اكنون آن راهبرد و آن بمب، بيشتر به يك شو می‌ماند و خود ترامپ نيز بر شكست راهبردش اذعان كرده است و این راهبرد نه تنها از قدرت گرفتن هراس‌افكنان جلوگيرى نتوانسته، بل روز به روز بر گستره خشونت، قدرت و استيلاى ارضى ستيزه‌جويان افزوده شده است!

روسيه همين چند روز پيش اعلام نمود ما اسنادى در اختيار داريم که نشان مي‌دهند امريكا به طالبان كمك مى‌كند!

اكنون ما نمى‌دانيم كه آيا امريكا در پى جنگ با طالبان است، يا در پى صلح و يا در پى استحاله طالبان به داعش؟ مگر اينكه آقاى غنى بداند!

در زمان اعلام راهبرد جديد امريكا، حكومت افغانستان از خوشحالى در پوست خود نمى‌گنجيد!

اگر امروز نيز راهبرد صلح امريكا كه در گزارش نيویورك تايمز آمده تبديل به سياست عملى آن كشور شود، آيا بازهم حكومت افغانستان در پوست خود نمى‌گنجد و به ساز آن كشور خواهد رقصید؟!

ما افغان ها باید بدانیم تا زمانى كه به يك آگاهى عمومى نرسيم، داراى يك دولت قانونمند ملى، مسئول و پاسخگو نشویم و بر خود تكيه نكنیم و همچنان در پى استيلاجويى قومى و تبارى باشيم و دستيابى به قدرت را از طريق تقلب و تغلب و با تكيه بر قدرت‌هاى خارجى جستجو كنيم، متاسفانه همچنان اسير اوهام، خيالات و راهبردهاى مرموز و روزمره ديگران خواهيم ماند!

علی احمدی