ادبیات پوپولیستی ترمپ
- انتشار: ۳ دلو ۱۳۹۵
- سرویس: بین المللتیتر 2
- شناسه مطلب: 17228
مراسم تحلیف دونالد ترامپ را دیدم و اولین سخنرانی وی را من‌حیث رییس جمهور ایالات متحده نیز شنیدم.
اولین نکته‌ای که حین استماع سخنان ترامپ به ذهنم متبادر شد شباهت عجیب ادبیات گفتاری او به لحن بیان و ادبیات پوپولیستی رییس جمهور سابق یکی از کشورهای همسایه بود!
ترامپ در حضور روسای جمهور سابق ایالات متحده، سیاستمداران پیشین را متهم به کم‌کاری کرد و حقیقتا در آن لحظات چهره مدعوین مخصوصا باراک اوباما دیدنی بود!
با این حال، نگاهی به وضعیت اقتصادی ایالات متحده گویای آن است که ترامپ در حالی سکان هدایت دولت امریکا را از اوباما تحویل می‌گیرد که اقتصاد این کشور با یک رشد اقتصادی خوب و تولید ناخالص داخلی قابل قبول روبرو است و نرخ بیکاری در این کشور به حدود چهار ونیم درصد کاهش یافته است اما علیرغم همه این موارد، ترامپ موکدا بر تقویت زیرساخت‌های امریکا تاکید کرد و در عین حال در مورد ایده‌های اقتصادی‌اش سخن خاصی نگفت!
اما از مجموعه موضع‌گیری‌های ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی وی و سخنرانی او در مراسم تحلیف می‌توان چنین استنباط کرد که دنیا با یک رییس جمهور «اهل معامله اقتصادی» مواجه است که در ابتدای کار خود بالاترین میزان عدم محبوبیت را بین روسای‌جمهور امریکا دارد و احتمالا حاضر است درقبال ثروتمندتر شدن و به قیمت رفاه بیشتر مردم کشورش چشمهایش را بر خیلی چیزها ببندد!
کاهش تنش های بین روسیه و امریکا و ادبیات مملو از تمجید و ستایش او نسبت به پوتین که تاکنون در ادبیات دیپلماتیک میان این دو کشور بی سابقه بوده است، از یک سوی و مخالفت علنی ترامپ با برخی از سیاستهای اقتصادی هزینه بَر اوباما مانند ObamaCare از سوی دیگر، تا حد زیادی هزینه های سیاسی و اقتصادی وی را کاهش خواهد داد و مسیر وی را در راه تحقق برخی آرمانهایش هموار خواهد نمود اما نکته تامل برانگیزی که محقق شدن وعده های اقتصادی ترامپ را در هاله ای از ابهام قرار داده تاکید وی بر افزایش نرخ بهره در زمان مبارزات انتخاباتی است.چراکه علم اقتصاد می گوید بالا رفتن نرخ بهره مساوی است با پایین آمدن احتمال زنده ماندن هر شغل مربوط به ساخت و ساز، افزایش ارزش دالر، پایین آمدن استخدام و کسری بودجه و این با دکترین پرداختن او به زیرساخت ها و رونق بازار کار تناقض دارد. لذا باید دید چگونه این مساله را مدیریت خواهد کرد؟
عدم اعتقاد ترامپ و هوادارنش به نقش و مسئولیت امریکا در نظم جهانی و معادلات بین المللی نیز در تناقض آشکار با منش و خط مشی سیاستمدارن کلاسیک ایالات متحده است و خود این سوال مهم را ایجاد می کند که آیا این کشور می تواند به سادگی پای خود را از چالش های بین المللی مانند بحران سوریه، عراق و افغانستان بیرون بکشد؟
شاید پاسخ به این سوالات و ابهامات در این حقیقت نهفته باشد که همانگونه که هر شغلی تخصصی شده است، سیاست و سیاستمدار شدن هم یک شبه ممکن نباشد!!!
داکتر سید محمد حسینی
نظرات(۰ دیدگاه)