اختلاف در خیمه تروریست ها؛ مذاکرات سوریه به تعویق افتاد؟!

روزنامه رای الیوم با پیش بینی احتمال تعویق مذاکرات روز دوشنبه ژنو در باره سوریه ، اختلاف میان گروههای سوری برای نحوه حضور در گفت و گو با دولت بشار اسد را نوعی چرخش در بحران سوریه ذکر کرد.

به گزارش خبرگزاری اطلس به نقل از العالم، “عبدالباری العطوان” سردبیررای الیوم در سرمقاله خود نوشت: اختلاف میان گروههای مخالف سوریه بر سر انتخاب اعضای هیات مذاکره کننده به سبب تعدد طرف های بین المللی و منطقه ای حامی آنها، شدیدتر شده است؛ که این امر نه تنها ممکن است برگزاری مذاکرات ژنو در روز دوشنبه آینده را به تعویق اندازد، بلکه گفتگوها را قبل از آغاز با احتمال شکست روبرو خواهد کرد.

وی همچنین از تعیین بشارجعفری نماینده سوریه درسازمان ملل به عنوان رئیس هیات اعزامی دمشق و فیصل مقداد معاون وزیر خارجه به عنوان ناظر عمومی شرکت کننده در مذاکرات ژنو به عنوان نشانه ای از بازنگری سوری ها در انتظارات ، اهداف و یا نگاهشان به این مذاکرات یاد کرد.

وی افزود: دولت سوریه در تشکیل هیات خود با هیچ دشواری روبرو نشد واین قابل پیش بینی بود؛ آنچه که جلب توجه می کند آن است که این امر نوعی کاهش سطح هیات مذاکره کننده سوری در مقایسه با دور دوم مذاکرات ژنو به شمار می آید که ولید معلم وزیر خارجه سوریه ریاست هیات را به عهده داشت.

العطوان درادامه نوشت : “دولت موازی” به ریاست ریاض حجاب نخست وزیر جدا شده از دولت سوریه که از سوی عربستان حمایت می شود و مقر آن در ریاض پایتخت عربستان است، ریاست هیات مذاکره کننده خود را به اسعد زعبی یکی از فرماندهان نظامی واگذار کرد؛ همچنین محمد علوش و وارث زهران علوش سرکرده جیش الاسلام یک فرد نظامی را به عنوان مذاکره کننده ارشد انتخاب کرد؛ نخستین تصمیم این “دولت” تهدید به تحریم مذاکرات است، در صورتی که عضوی دیگر به هیات مذاکره کننده افزوده شود؛ بدین معنا که یا باید این هیات به همان شکلی که هست پذیرفته شود و به مشروعیت آن اقرار گردد و یا اینکه از مشارکت در مذاکرات خودداری می کند؛ این موضع، بنا به نظر بسیاری، با رویکرد همزیستی دموکراتیک که  باید از بارزترین اصول مخالفان و ارزشهای آنها باشد، مغایرت دارد.

این موضع گیری غیرقابل انعطاف، استفان دی میستورا فرستاده سازمان ملل در امور سوریه را واداشت تا خارج از چارچوب دیپلماتیک خود، عربستان را به مانع تراشی در مسیر مذاکرات ژنو متهم کند. همچنین سبب شد تا روسیه نیز پیشنهاد دهد هیاتی به عنوان مخالفان مورد حمایت ریاض و هیات دیگری متشکل از گروههایی که نشست ریاض دور نگاه داشته شدند و یا آن را تحریم کردند به ژنو اعزام شوند. راه حل دیگر تشکیل هیاتی مشترک از گروههای مذکور با نظارت دی میستورا فرستاده سازمان ملل است.

پیچ و خم های بی پایان، اختلافات بی سرانجام

سردبیر روزنامه رای الیوم درادامه می نویسد : هیات مذاکره کننده ریاض که حمایت ترکیه و قطر را نیز با خود دارد، اکنون خود را درجایگاهی قرارداده که درباره مشروعیت داشتن یا نداشتن گروههای مخالف سوری اظهار نظرمی کند. این هیات می گوید با حضور حزب “اتحاد دموکراتیک کرد” به ریاست صالح مسلم به بهانه نزدیکی به نظام سوریه در مذاکرات ژنو مخالف است ؛ همچنین حضور” قدری جمیل” از مخالفان داخل را به همین دلیل و نیز نزدیکی به مسکو وتو می کند و بالاخره مشارکت هیثم مناع رییس جریان قمح را به رغم آنکه به نشست ریاض دعوت شده بود، در ژنو نمی پذیرد. هیثم مناع نشست ریاض را به سبب مشارکت گروههای تروریستی که در قتل و خونریزی مردم سوریه دست داشتند، تحریم کرده بود.

در سمت دیگر ماجرا روس ها، دولت سوریه و هیثم مناع به نوبه خود حضورجنایتکاران جنگی مانند محمد علوش را در هیچ هیات مذاکره کننده ای نمی پذیرند؛ زیرا جیش الاسلام دست به قتل و کشتارو گلوله باران ملت سوریه زده است؛ این در حالی است که کمیته هماهنگی در هیات مذاکره کننده که از حمایت عربستان برخوردار است، نسبت به انتخاب رییس هیات و مذاکره کننده ارشد از میان مخالفان مسلح اعتراض دارد

جبهه مخالف دیگری نیز وجود دارد که از دیگر گروهها قوی تربه نظر می آید؛ این گروه، جبهه النصره به ریاست ابومحمد جولانی شاخه رسمی القاعده در سوریه است؛ النصره با خیانتکارخواندن تمام شرکت کنندگان در نشست ریاض، آنها را تهدید به ترور کرد. داعش که یک سوم سوریه و شاید بیشتر از آن را در اختیار دارد، تمام مساله را نادیده گرفته است گویی که این حوادث به آن ارتباطی ندارد حتی ارزش محکومیت و یا اتهام به خیانت را نیز ندارد و شاید گسترش حضور خود در لیبی و تلاش برای تسلط بر هلال نفتی در شهرهای راس لانوف و بریقه و زویتنیه را در راس اولویت های خود قرار داده است.

کنفرانس ژنو خواه در تاریخ تعیین شده برگزار گردد و یا اینکه دو یا سه روز و یا حتی یک ماه به تعویق بیفتد، در واقع تلاشی از سوی قدرت های بزرگ برای به دست آوردن زمان بیشتر و سرگرم کردن طرف های سوری است، زیرا تمام طرف های منطقه ای و بین المللی توافق نظر دارند که راه حل سیاسی همچنان دور است و مساله اصلی نحوه اداره بحران سوریه و نه حل آن است.

نکته عجیب آنکه درخواست های برخی گروههای معارض سوریه و قدرت های حامی آنها که در طول 5 سال همچنان حاکم مانده بود، اینک از مخالفت با ماندن بشار اسد در قدرت به مخالفت با مشارکت برخی معارضان دیگر در مذاکراتی با دولت همان رییس جمهوری و هیاتش، تغییر کرد.

پیش از این هر طرفی که از مذاکره با نظام سوریه و رییس جمهورش سخن می گفت و یا به آن اشاره می کرد، خائن قلمداد می شد که  باید محاکمه شود و مجازات اعدام علیه او صادر می شد؛ اما امروز درخواست ها و اولویتها و نیز ادبیات و مواضع نیز بنا به دیکته های طرف های حامی، خواه آمریکایی باشد یا روسی، تغییر پیدا کرده ؛ اینک گروهها و جبهه ها و شخصتیهای سوری برای عضویت در هیات مذاکره کننده با نظام سوریه با یکدیگر رقابت می کنند

اغلب این طرف ها و شاید همه آنها تاکید می کنند که راه حل سیاسی تنها برون رفت از بحران سوریه است؛ درحالی که اغلب و یا تمام آنها راه حل نظامی را در پیش گرفته اند، راه حلی که پس از نشستن گرد و خاک رویارویی ها، در نهایت نقشه ها را مشخص خواهد کرد. سکوت عادل جبیر وزیر خارجه سعودی در این روزها و تکرار نکردن جمله آهنگین مورد علاقه اش مبنی بر”کناره گیری اسد خواه با جنگ و یا به صورت مسالمت آمیز”، از مسایل بسیاری حکایت دارد.