آیا به گفتگوهای صلح می توان امیدوار بود؟

  • انتشار: ۱۶ جدی ۱۳۹۹
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 103455

گفته اند در هنگام مذاکرات ویتنامی ها و امریکایی ها در پاریس درباره دست یافتن به توافق صلح، هیئت ویتنامی تمام مدت اقامت در پاریس را در اتاق دانشجوی ویتنامی سپری کردند و حاضر نشدند در هتل مجلل تهیه شده برای شان، اقامت گزینند. استدلال هیئت ویتنامی این بود که تغییر در وضعیت اسکان آنان با هزینه دیگران، ممکن است بر خصلت و روان آنان درهنگام گفتگوها تاثیر منفی برجای گذارد.

حال چگونه می توانیم امیدوارباشیم مذاکره ای که با ابتکار و حمایت سیاسی، مالی و تدارکاتی امریکایی ها و عرب ها با سناریوی از قبل طراحی شده و آن هم در هتل های مجلل سازمان یافته است، به صلحی واقعی و پایدار دست یابیم، صلحی که درآن کرامت انسانی قربانی سیاست نشود و درد و آلام مردم موردمعامله قرار نگیرد؟ چرا؟

چون نه هیئت های گفتگو کننده از چنان درایت، استقلال رای و انسجام برخوردار اند، و نه امریکایی ها و عرب ها این قدر نادان، که آن همه هزینه و برنامه را فقط بخاطر بشردوستی و آوردن صلح در افغانستان پذیرفته باشند. این یک بازی بزرگ منطقه ای و استراتژیک است که هم چون چنددهه پیش، ما بار دیگر فقط قربانیان آن خواهیم بود و بس.

شکور اخلاقی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟