گلبدین حکمتیار از اخوانیسم تا فاشیسم

  • انتشار: ۲۵ ثور ۱۴۰۱
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 130488
حکمتیار

گلبدین حکمتیار متولد.ولایت قندوز، در دوران دانشجویی از فعالان نهضت اسلامی و سپس رهبرشاخه انشعابی از جمعیت اسلامی استاد برهان الدین ربانی، به نام حزب اسلامی یکی از چهره های شناخته شده اخوانیسم در دهه های پیشین بود. وی در مدت فعالیت های سیاسی و ایدئولوژیکی و سپس نظامی داعیه جنبش و نهضت اصیل اسلامی در منطقه و کشور را داشت، و در این مسیر با جریان های رادیکال اسلامی رابطه تنگاتنگ داشت. در این دوره برحسب ظاهر نه تنها مسئله قومیت و زبان برای حکمتیار اهمیت نداشت، بلکه وی برای گسترش نهضت اسلامی مرزهای جغرافیایی کشورها را نیز قبول نداشته و آن را دسیسه استعمار می دانست.
اما با گذشت زمان دیدگاه و رویکرد گلبدین کاملا دچار دگردیسی گردید. او در این دگردیسی از اندیشه سیاسی اخوانیزم و نهضت بین المللی اسلامی به یک فاشیست تنگ نظر و سوپر متعصب قومی تغییر جهت داد.
کارنامه سیاسی گلبدین در تحولات بعدی نشان می دهد که وی برای رسیدن به قدرت تمام اصول و ارزش های قبلی خود را زیر پای نهاده است، در برابر تمام هم فکران و نیروهای همسوی سابق خود بی رحمانه شمشیر کشیده و در حذف فیزیکی و مقابله فکری آنان از هیچ رویکردی کوتاهی نکرده است. سقوط گلبدین در این سیرنزولی چنان شتاب داشت که وی حاضر شد در استخدام آی اس آی پاکستان در آید، و طبق طرح پاکستان در کودتاها و حملات نظامی خونبار با خاین ترین عناصر همدست و هم پیمان گردد.
با همه تقلاها و عطش ها و دست و پا زدن های گلبدین برای رسیدن به قدرت، اما عقده ناکامی پای گذاشتن در ارگ بعنوان رییس جمهور در وجودش بدل به غده سرطانی گردید که وی را روز بروز در گرداب روحیه فاشیستی فرو برد. عقده های انباشته شده و ناکامی های پیاپی گلبدین سرانجام وضعیت وی را چنان آشفته و درهم کوفته ساخت که حکمتیار پیرو اندیشه اخوانیسم و مدعی رهبری انترناسیونالیسم اسلامی در منطقه، امروز مرید ملای مجهول الهویه یعنی هبت الله گردیده و در بیعت با او از روی عقده و کینه فاشیستی، کشتار مردم غیرنظامی پنجشیر و بغلان و تخار و…از سوی طالبان جنایتکار را مورد تشویق قرار داده است. البته گلبدین حکمتیار نخستین فردی نیست که در مسیر سیاست اینگونه سیرنزولی را در پیش گرفته و از یک مدعی مبارزه برای رهایی، بدل به دشمن مردم گردیده و یوغ بردگی پاکستان و حقارت حاکمیت ضدانسانی امارت را پذیرفته است و آخرین هم نخواهد بود. مبارزه برای آزادی و آزادگی گاه دچار آفت هایی می گردد که عناصر سست اراده، بی ظرفیت و جاه طلب و فاشیستی چون گلبدین آفت این راه هستند.

عبدالشکور اخلاقی

نظرات(۱ دیدگاه)

  1. نعمت الله رضایی
    (۱ جوزا ۱۴۰۱)

    ممنون آقای اخلاقی یاداشت و مقاله فوق العاده ای بود سپاس🙏

نظر شما چیست؟