وجه مشترک سیاست گران پشتون !

تصرف قصر مارشال دوستم بوسیله طالبان قند شیرینی بود بر کام اشرف غنی و کرزی که لذتی بی پایان داشت، خلیل زاد نیز بهمان پیمانه نئشه شد و لذت برد، احدی ، ذاخیلوال و دیگر ناسیونالیست های پشتون‌ نیز لذت بردند و در این خط سیر با طالبان همراه و همسویند!

آنها بین خودشان تضاد، رقابت و جنگ دارند اما دشمن مشترک آنها همواره شمالی ها بوده و خواهد بود _ ۲۰ سال جنگ بر سر واژه های پوهنتون و دانشگاه از همین چشمه آب میخورد! ترمینولوژی حکمتیار نیز گویای همین نفرت و جنگ با فرهنگ پارسی ست! سقوط ولایات شمال نیز ربط مستقیمی به همین نگرش نشنلیستی پشتون‌های سیاست گر دارد!

و آخر کلام‌ اینکه تا زمانیکه رهبران پارسی زبان و یا بقول آنها پارسی وان ها یک اجماع اندیشه سیاسی و یک استراتیژی مدون و مشخص سیاسی ترسیم نکنند و مبارزه پیگیر برای رسیدن به این اهداف استراتیژیکی در دستور کارشان نباشد هم خودشان‌ تحقیر میشوند و هم ملت شان به اسارت میرود!

آنجا که کس است یک حرف بس است!!

علی رضایی