هم از چهل خواهند ماند هم از پای علم

اکنون همه پذیرفته اند که طالبان، یک گروه استخباراتی متصل به سازمان های امنیتی بیرونی هستند و بدیهی است که از چنین سازمانی، باید انتظار داشته باشیم که بتواند به خوبی در فضای سیاسی و نظامی افغانستان بازی کند و مدعیان و لحیه جنبان ها را مدیریت نماید.

از بررسی عملکرد ده ماه گذشته طالبان نسبت به غیر پشتونها، تقریباً میشود به راحتی فهمید که طالبان در چند تکه کردن آنها نقش موثری داشته اند.
طالبان از این راهبرد، برای مدیریت مخالفین خود به خوبی استفاده می‌کنند و دقیقا هم میدانند که چه زمانی، کدام گروه را برجسته کنند و کدام گروه را به حاشیه ببرند.

این اتفاق، طی چند ماه گذشته، مرتبا هم در مورد تاجیک ها و ازبیک ها اتفاق افتاده و هم در مورد شیعیان.

اینکه طالبان یک روز به سراغ شورای علما می روند و روز دیگر شورای امامیه را برجسته میکنند و دیگر روز شورای متنفذین را تحویل می‌گیرند و پس از آن جعفر مهدوی و واعظ زاده را برجسته می نمایند و در زمانی دیگر تبیان را همسو با خود می خوانند و … و در برخی موارد هم از آخرین حد تخریب علیه همین مجموعه ها فروگذار نمیکنند، همه نشانگر اینست که طالبان، با هیچ‌یک صادق نیستند و همه را بازی می‌دهند.

طالبان در مقاطع مختلف، افراد و گروههای مختلف شیعیان را می بینند و به آنها وانمود میکنند که فقط همان گروه را به عنوان نمایندگان شیعه به رسمیت می‌شناسند و در آینده، سهم شیعیان از قدرت را به آنها خواهند داد.
این در حالیست که از قراین پیداست طالبان نه برای شیعه حقی قایل آمد و نه هم در ادعای خود صادق هستند. اما این جلسات را برگزار می‌کنند تا همه ام مجموعه ها، به این امیدهای واهی سرگرم شده و ضمن همراهی با طالبان، انرژی آنها بالانس و در راستای تضعیف خود آنها مدیریت شود.

آنچه که من متوجه می‌شوم اینست که طالبان با هیچ کسی غیر از خودشان دوستی ندارند و عملا در حال کلاه گذاشتن بر سر همه اند

چرا که عین این اتفاق در مورد تاجیک ها و ازبیک ها هم در حال روی دادن است و همه آدرسها هم خیال می‌کنند که عمیقاً مورد اعتماد طالب هستند و در حال احقاق حق مردم.

ولی واقعیت امر اینست که همه اینها نهایتا هم از چهل خواهند ماند هم از پای علم.

سید احمد موسوی مبلغ