نیاز به اولویت‌بندی

  • انتشار: ۲۱ ثور ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهگوناگون
  • شناسه مطلب: 112622

این‌که مشاور اشرف غنی چه حرف نادرستی در باره‌ی فاجعه‌ی اخیر زده است؛ یا فلان خبررسانی خارجی، چه عنوانی را در باره‌ی شهدای سیدالشهدا به کار برده است و یا فلان حیوان بی‌دم در پارلمان از کجای خود چه صدایی کشیده است و… همه در جای خود، نیاز به بحث و یادآوری دارد، اما به گمان من، در شرایط کنونی اولویت ندارند؛ در شرایط فعلی که این رخداد تلخ، تمام دنیا را تکان داده است؛ ما نیاز به مباحث اساسی‌تری داریم:

  1. دولت باید موضع خود را در قبال این فاجعه روشن کرده و به اتهاماتی که از طریق طالبان و مردم بر آن‌ها وارد است، پاسخ بگویند؛ اسنادی ارائه کنند که نشان دهد، چه دستانی پشت این قضیه قرار دارد و اگر به راستی به آن‌چه که در باره‌ی نقش طالبان در این رخداد می‌گویند، باور دارند، از عاملان آن انتقام سخت بگیرند و در نخستین گام، زندانی‌های محکوم به اعدام طالبان را اعدام کنند؛
  2. دولت باید از خانواده‌های این شهدا دلجویی و حمایت مالی کند؛ خانواده‌هایی که در کنار هزار و یک مشکل دیگر، داغ بزرگ از دست دادن عزیزان‌شان را تجربه می‌کنند، دست کم دولت نگذارد که بار مشکلات اقتصادی مراسم تشییع، تدفین و مصارف دیگری که همه‌ی ما با آن آشنایی داریم و مقدار آن را تخمین زده می‌توانیم، بر دوش این‌ها سنگینی کند؛
  3. وزارت معارف در کنار این‌که سکوت مرگ‌بار و بی‌تفاوتی آشکار خودش را در قبال این فاجعه‌ی تلخ می‌شکند، باید تدابیری بسنجد که دست کم به خاطر خون همین قربانیان راه معرفت و دانایی، مکتب سیدالشهدا و دیگر مکاتبی که در کابل با کمبود شدید معلم مواجه است؛ مشکلات‌شان مرفوع شود؛
  4. مشخصات کامل شهدا و زخمی‌ها گردآوری شود؛ تمام فیلم‌ها و گزارش‌های موثق در باره‌ی حادثه جمع شود؛ عزیزانی که توان ساخت یک فیلم مستند را دارند؛ برای ساخت یک فیلم و کسانی که دستی به قلم دارند، برای نگارش یک کتاب در این باره برنامه‌ریزی کرده و در آغاز، گزارش دقیقی از این رخداد تهیه شده و به تمام رسانه‌های خارجی، مراکز دیپلماتیک خارجی، نهادهای بین‌المللی و… فرستاده شود تا بازتاب جهانی پیدا کرده و مردم جهان آگاه باشند که تصامیم بین‌المللی در باره‌ی افغانستان در چه شرایطی اتخاذ می‌شود؛
  5. چه خوب بود اگر کسانی که توانایی دارند، گردهمایی‌هایی را در کشورهای عضو ناتو و آمریکا راه‌اندازی کرده و به نهادهای تصمیم‌گیری و مردمی آن کشورها می‌فهماندند که عمق فاجعه در افغانستان تا کجا است و آن‌ها میلیاردها دالر مالیات مردم خود را در چه راهی و با چه نتایجی مصرف کرده‌اند.

جعفر احسانی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟