نسبت هزاره‌ها با قدس و فلسطین

جمعه ای اخیر ماه رمضان به ابتکار آیت الله خمینی ره به نام روز جهانی قدس مسمی گردیده است و طبق معمول هر سال عده‌ای با ملت مظلوم و آواره ای فلسطینی همدردی می کنند و برخی هم با جمله کلیشه ای که «قدس به ما چه ربطی دارد؟» «قدس ما جلریز است» حامیان قدس را با تیر ملامت نشانه می گیرند؛ در حال که هیچ تضادی باهم ندارد همانی که به حمایت از قدس قدم بر میدارد از میدان و بهسود نیز حمایت می کند.
اما براستی نسبت ما هزاره ها با قدس چیست؟
برای پاسخ به این پرسش باید موضوع را از چند منظر به بررسی گرفت.

اول – مظلومیت
ستمدیدگان در تاریخ گذشته و حال، مستحق ترحم اند و به حکم انسانیت و عقل و شرع، همدردی با مظلومان عالم، کار پسندیده ای است… پیشوا و رهبرمان امام علی نیز در وصیت نامه اش به پسرانش (امام حسن و امام حسین) جمله ای دارد که فصل الخطاب این قضیه است. «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا» ای پسرانم نسبت به ظالم دشمن و نسبت به مظلوم یاری کننده باشید. در این جمله ای امام حتی از مذهب و کیش و آیین مظلوم سخن گفته نشده است مظلوم از هر ملیت و مذهبی که باشد، سزاوار یاری کردن است. مسلمانان فلسطینی ده ها سال است که وطن و سرزمین شان غصب گردیده و با پشتوانه غربی ها مورد ظلم و ستم واقع شده اند و کودکان معصوم و زنها و کهن سالان شان مظلومانه به شهادت رسیده اند و این مظلومیت هم چنان ادامه دارد.

دوم – الگو از سیره بزرگان
امام خمینی ره جایگاه ویژه ای میان هزاره ها داشت و به عنوان مرجع تقلید شیعه، سالها بود که از احترام بسیار بالایی برخوردار بود و هم مهاجرین هزاره در داخل ایران امام خمینی را دوست داشتند چون اوایل انقلاب کوچک ترین تبعیضی بین مهاجرین و ایرانی ها وجود نداشت و همه امتیازات مساوی بود؛ در داخل کشور افغانستان نیز هزاره ها تصور نمی کردند که رهبریت امام خمینی منحصر به ایران است بلکه او را رهبر جهانی تصور می کردند و دوران تسلط کمونیست ها در افغانستان، جرم اصلی هزاره ها هم طرفداری از امام راحل بود و گرنه هیچ خطایی را مرتکب نمی شدند.

از طرف دیگر رهبر بلامنازعِ هزاره‌ها، شهید عبدالعلی مزاری است و حزب وحدت اسلامی نیز با هویت هزاره ها گره خورده است و شهید مزاری از حامیان سرسخت امام خمینی بود و به همین جرمِ همکاری با امام خمینی در زمان شاه پهلوی به زندان رفت و بعد از پیروزی انقلاب نیز حزب وحدت از حمایت مادی و معنوی امام خمینی، بهره مند بود و محافل حزب با عکس های امام و قدس و فلسطین مزین می شد و هم چنان مجلاتِ و نشریاتِ حزب وحدت نیز سالها بود که دم از دفاع قدس و فلسطین میزد؛ نسل جدید یا هر نهاد و جریانِ که تلاش دارند این راه و روش را به سمت و سوی دیگری بکشانند، قطعا دشمن بزرگان هزاره هستند.

سوم – سرنوشت جمعی مسلمانان
اگر بزرگانی مثل امام خمینی و شهید مطهری و دیگران اگر این همه اصرار بر حمایت از فلسطینی ها داشتند، دلیل اش آن بود که آنها در متن سیاست بودند و از نقشه های شوم غرب و شرق آگاه بودند و میدانستند که جعل یک کشور در متن خاور میانه فقط برای تباهی و دربدری مسلمانان و برای ایجاد اختلاف و جنگ افروزی است که با ایجاد فتنه در میان مسلمانان، خودشان به تطبیق پروژه نیل تا فرات شان ادامه دهند. کشورهای مسلمان هر اندازه که از همدیگر فاصله بگیرند، به همان میزان به نفع اسرائیل خواهد بود و هرقدر که کشورهای عربی با اسرائیل رابطه سیاسی و اقتصادی برقرار کنند به همان تناسب، گلوی کودکان مظلوم یمنی و فلسطینی زیر چکمه های سربازان یهودی لِه خواهد شد.

هرچه که عده ای برای اسرائیل و امریکا خودشیرینی کنند و مطالبی بر ضد حامیان قدس بنویسند و بگویند بازهم نمی توانند به سادگی از ندای وجدان شان رد شوند؛ ناله و فریاد مادرانِ آواره و داغدیده فلسطینی، دلِ هر انسانی را به درد می آورد…

علی ظفر یوسفی