مشکل اصلی ما با طالبان بر سر چیست؟

صحبت از تغییر یا عدم تغییر طالبان، فی الواقع بردن بحث به بیراهه و ارایه یک صورت مسأله غلط و بدلی از موضوعات افغانستان است.

مسأله اصلی ما در افغانستان این نیست که طالبان تغییر کرده اند یا نکرده اند. چه اینکه اگر طالبان تغییر هم نکرده باشند، الزامات دنیای معاصر، آنها را ناچار خواهد کرد که تغییر کنند.

طالبان، امروز نمی‌توانند مانع تحصیل کسی شوند. همچنین نمی‌توانند از حضور زنان در جامعه جلوگیری کنند.
و‌ علاوه بر اینها، طالبان نمی‌توانند حضور نمادین و سمبولیک برخی چهره ها از سایر اقوام را در ترکیب حاکمیتی خود نادیده بگیرند.

اصلا شرایط طالبان طوری نیست که با این موارد و برخی آزادی های فردی و اجتماعی افراد همانند دهه هفتاد برخورد کنند.

توجه دنیا به شرایط افغانستان و گسترش رسانه ها و شبکه های اجتماعی، مانع از اینست که طالب بتواند همچون دهه هفتاد جنایت کند و بر جنایت خود سرپوش بگذارد.

بنابراین باید این صورت غلط مسأله را که آیا طالب تغییر کرده یا نه را کنار بگذاریم و به جای آن، مشکل اصلی را بیان کنیم.

آنچه که موجب می‌شود ما با طالب ‌مشکل داشته باشیم، دقیقا این نکته است که طالب را گروهی مستقل و بومی که با دغدغه های ملی وارد کاروزار و مبارزه شده باشند نمی‌دانیم.

طالب، یک گروه مبارز که دارای یک مبنای ایدیولوژیکی باشد، نیست، بلکه یک گروه استخباراتی ساخته و پرداخته‌ نهادهای امنیتی بیرون از کشور است.

ارتباط میان طالبان ‌و‌ ای اس ای و نیز ارتباط این گروه با سازمان سیا و نقش این سازمانها در شکل گیری، تقویت، تضعیف و احیای مجدد طالبان، چیزی نیست که نیاز به بحث داشته باشد.

واقعیت این است که آمریکا یک حکومت مزدور را در افغانستان سرنگون کرده و حکومتی دیگر با مختصات جدید و چیزی شبیه حکومت های دیکتاتور منطقه (همچون سعودی، بحرین و کشورهای حاشیه خلیج فارس) را بر سر کار آورده است.

مشکل اصلی ما با طالب این است که یک نظام دست نشانده، همچون نظام فاسد قبلی است.، نظامی که یقینا برای تامین منافع ملت افغانستان فعالیت و تلاش نخواهد کرد و حتی اگر شعار مبارزه هم سر بدهد، زیر این نقاب، برای تامین منافع بیگانگان، تلاش خواهد کرد.

نشانه های متعددی از وفای به عهد طالبان نسبت به سیا و ای اس ای در چند روز گذشته شده دیده شده و انتظار می‌رود، روزهای نکبت باری در سایه حکومت اهریمنی طالبان، در انتظار مردم افغانستان باشد.

خروج آمریکا از افغانستان اگر آغاز یک سناریوی جدید برای کشور نبود، حتما مبارک تلقی می شد. اما در شرایطی که ‌نگران برنامه های بعدی آمریکا و پاکستان در افغانستان و منطقه با مجری گری طالبان هستیم، چندان هم نمی‌توان ازاین خروج، ابراز شادمانی کرد.

سید احمد موسوی مبلغ