مرگ خِرد جمعی و کوری بصیرت

به تصویر زیر نگاه کنید؛ چه می‌بینید؟
بله، درست است. این دو نفر که به دزدی متهم بودند، امروز برای عبرت توسط طالبان در شهر هرات گردانده شدند. این بحث که آن‌ها چگونه دزدی کرده بودند و چگونه باید مجازات می‌شدند سرجای خود اما اصل را بر این می‌گیریم که این دو نفر دزد بودند و باید مجازات می‌شدند زیرا درباره مجازات دزدان، کسی حرف ندارد و یکی از چندین دلیلی که اشرف غنی سقوط کرد و یا در آستانه سقوط قرار دارد، عدم برپایی قسط و عدالت بود اما می‌دانید؟

همین طالبانی که امروز این دزدان را به مردم معرفی کردند، دیشب بیش از ۱۰۰ قاتل، حدود ۷۰ آدم‌ربا و بیش از ۲۰۰۰ دزد را از زندان هرات آزاد کردند. در بین قاتلان، افراد زیادی بودند که به خاطر یک مبایل، انسانی را کشته و یا بر سر کوچکترین مسائل، حق زندگی را از انسانی گرفته بودند. همچنین در بین زندانیان آزادشده، چندین قاتل هم حضور داشتند که زنان خود را به قتل رسانده بودند. همین‌طور دیشب ده‌ها جنایتکار دیگر هم توسط طالبان از زندان هرات آزاد شدند که جرم‌های بسیار سنگینی داشتند.

نکته اینجاست؛ امروز این اقدامِ به ظاهر عدالت‌گونه طالبان در حالی با استقبال عده‌ای روبرو شد که این گروه چند ساعت قبل از آن، ده‌ها قاتل را از چنگ عدالت آزاد کرده بودند. این ماجرا در چند روز اخیر در سایر ولایت‌ها مثل نیمروز، جوزجان و فراه هم رخ داده است.
وقتی در جامعه‌ای خِرد جمعی بمیرد و دفن شود و بصیرت و بینش نابینا و کور شود، تشخیص حق و باطل دشوار و چه بسا ناممکن می‌شود.

امروز در جامعه افغانستان، خرد و درک جمعی مرده و بصیرت کور شده است و در غیرآن، امکان نداشت که گروهی عاری از بصیرت و خرد، دوباره بر مردم مسلط شود؛ گروهی که دو دزد را مجازات اما صد قاتل را آزاد می‌کند.

محمد مرادی