محمد(ص) پیامبری که از “نو” باید شناخت!

این عنوان کتابی است که توسط کنستانتین ویرژیل گیور کیو دهه ها پیش نگاشته شد و ذبیح الله منصوری آن را ترجمه کرد. ترجمه این کتاب مورد توجه بسیار قرار گرفت. بعضی ها ستودند و برخی ها نقدهایی برآن وارد کردند و شماری نیز به تکفیر و بطلان آن نظر دادند.

اما، با توجه به دگرگونی های فکری، تاریخی و اجتماعی گسترده و عمیق جهان امروزی، چنین نیازجدی احساس می شود، که بسیاری از موضوعات، فهم ها، رویدادها، حوادث و شخصیت های اثرگذار دیگرباره بایستی مورد مطالعه و شناخت قرارگیرند. این مهم در مورد حضرت محمد(ص) که رسالتش نقش و تاثیر جدی و انکارناپذیر در تاریخ بشری داشته و دارد مهم تر، فوری تر و نیازمندتر است. نگاه مطلق گرایانه و جزم اندیشانه بدون توجه به رشدفکری بشر و دانش آن در عرصه های مختلف، نه تنها ما را وفادار به حقیقت نخواهد ساخت، بلکه ما را از شناخت و مسیر حقیقت بیش از پیش دور می سازد.

امروز سیمای محمد در هیاهوی حب و بغض ها ناشناخته مانده و بسان یک باور و توصیف های موروثی، یا دریافت های شبه علمی و نوین، در سایه تبلیغات هدفمندانه دستگاه های تبلیغاتی و بهره برداری غیرمنصفانه و چه بسا مغرضانه قدرت ها و آنانی که صاحب قدرت، امکانات و منافع هستند، بصورت غیرواقعی و از زوایای از پیش تعیین شده با روش های مدرن در اذهان تلقین می گردد.

ما برای درک حقیقت، شناخت واقعیت و دریافت سیمای واقعی شخصیت های دورانساز مسئولیت داریم که راه سخت و دشوار کشف مهم و فهم درست و زدودن انحراف ها و پیرایه ها، را با چراغ خرد، علم و صداقت به میراث های گرانبهای بشری و تعهد نسبت به سرنوشت خود و جامعه بشری طی نماییم.

بدین خاطر است که بجای تجلیل های تکراری و محفل های سرد و بی اثر یا واکنش های تقلیدی و عقده گشایانه درباره محمد(ص)، تلاش کنیم او را از “نو” بشناسیم.

شکور اخلاقی