فهم غنی از هزاره

من کم کم دارم باور می کنم که اشرف غنی متفکر دوم جهان است. او استاد سیاست است و بسیار حرفه ای بازی می کند. بازی استادانه ی او در نابود کردن دو غول شمال بی آنکه خون از دماغ کسی جاری شود را همگان به یاد داریم. او روانشناسی هزاره ها را در اعماق دریافته است و به خوبی می داند که‌چگونه چهره های سیاسی هزاره که لااقل نزد عده ای از محبوبیت و شهرت برخوردارند را یک شبه به چهره ای منفور تبدیل کند و خلق هزاره را در مقابل او قرار دهد، بی آنکه خودش کوچکترین حرکتی کند. انتخاب ناجی در این پست زیرکانه ترین کاری بود که غنی با درک بالای خود از روانشناسی هزاره و مناسبات موجود میان هزاره ها انجام داد.

غنی روانشناسی هزاره را خوب می شناسد. او به خوبی می داند که هزاره به مطالبه گری قدرت بیشتر از خود قدرت علاقه مند است و قدرت فقط تا زمانی برای آنها ارزشمند است که نیست(این را تاریخ ما در ادوار مختلف هم ثابت کرده است).

او به خوبی می داند که بزرگترین دشمن هزاره خود هزاره است(این را عبدالرحمان هم به خوبی دریافته بود). او می داند که روشنفکر هزاره کتابش را به امام ابوحنیفه تقدیم می کند بی آنکه در تمام عمر کاری و حرفهای رسمی اش نامی از امام صادق یا امام علی به زبان بیاورد؛ اینکه جمله ای از آنها نقل کند که حاشا و کلا، دون شان روشنفکری اش است. اشرف می داند که ملای هزاره کمرش را از هفت جای محکم بسته است تا نقصی و قصوری در پاک ترین جانهای تاریخ اثبات کند.

او می داند که همین ملاها و روشنفکران هزاره کوشش بی دریغی می کنند تا سندی در منابع شیعه پیدا کنند و ازین طریق خواسته یا ناخواسته قتل عام عبدالرحمن را مشروع جلوه دهند.او در ماجرای تبسم نشان داد که به خوبی می داند چه باید بکند تا محقق را که از پایگاه اجتماعی نسبتا خوبی برخوردار بود برای ابد نزد هزاره به چهره ای منفور تبدیل کند. همین بلایی که اکنون در سطحی پایین تر بر سر ناجی آورده است. در نهایت او به خوبی می داند چگونه ما را از درون نابود کند.
غنی بدون شک استاد سیاست است و از قضا ما را نیز خوب شناخته است.

خلیل صدرا