فرهنگ مطالبه گری جایگزین فرهنگ تملق
- انتشار: ۲۱ سرطان ۱۳۹۹
- سرویس: دیدگاهگوناگون
- شناسه مطلب: 89001
امروزه متأسفانه فرهنگ مداحی، تملق و چاپلوسی دارد بیداد میکند. از عوام تا خواص را در بند کشیده است. از بزرگان حزبی، نژادی و سمتی بتهایی ساخته است که هرگونه نقدشان مساوی با منفی نگری و تمجیدهای بیپایه و غلو آمیزشان خود باوری تلقی میشود.
حال آنکه بدترین خود باختگی خود باختگی اندیشه و نقد است. وقتی فرهنگیان یک جامعه به خاطر به دست آوردن یا حفظ نمودن قدرت و ثروت، اندیشه و نقد را ببازند و چاپلوسی را پیشهی خویش بسازند و بزرگان حزبی و نژادی به جهت ترس از اندیشه و نقد تمویلشان نمایند، دیگر خودی برای چنین جامعه وجود ندارد تا به آن، باوری معنا داشته باشد.
پس بیاییم فرهنگ تملق را کنار بگذاریم. به جای آن فرهنگ مطالبهگری را جایگزین نماییم تا مردم بدانند که جادهی یک طرفه معنا ندارد و ما صرفا محمل خواستههای بزرگان نیستیم بلکه حق داریم؛ حق مطالبهگری، حق انتقاد، حق انتخاب و امثال آنها. و نیز بدانند که موقعیتهای مهمتر، مسئولیتهای زیادتر و پاسخگو بودن بیشتر را در پی دارد تا در پی چنین آگاهی، بیشترین مطالبات را از کسانی داشته باشند که تاکنون از همه زیادتر میدان دار و دارای موقعیتهای مهم بودند و از این بزرگان بخواهند که نتایج مثبت و منفی این همه موقعیتهای مهم چه شد و چه بود و الآن در کجای معادلات قدرت و سیاست میباشیم و در تصمیمات علیای کشور چه نقشی داریم و کدام پستها و موقعیتهای کلیدی در اختیار ماست و اصلا به کجا روانیم؟!
خلاصه خود باوری در اندیشه و نقد است نه در تملق و چاپلوسی؛ لذا فرهنگ مطالبهگری باید باب و نهادینه شود. معنا ندارد که بعد اندیشه و انسانی جامعه حذف و افراد جامعه به حد بز اخفش تنزل داده شوند. تا از این وضعیت فعلی دست برنداریم به سامان نخواهیم رسید.
محمد امین احسانی
نظرات(۰ دیدگاه)