فردوسی معمار و شاهنامه پشتوانه زبان فارسی است

همان‌طور که حکیم ابوالقاسم فردوسی معمار زبان پارسی است، شاهنامه‌اش نیز پشتوانه این زبان و سند هویت فارسی‌زبانان جهان است. اگر فردوسی کاخ بلند زبان پارسی را پی نمی‌افکند، سخت بود که این زبان از ناحیه بدخواهان و حوادث تاریخ آسیب نبیند. فردوسی شاهنامه را سرود تا ما نیازی به جعل اسناد تاریخی برای قدامت زبان فارسی نداشته باشیم. شاهنامه خلق شد تا بدانیم که فرهنگ و زبان فارسی تا عمیق‌ترین لایه‌های تاریخ تمدن بشر نفوذ داشته و دارد. در حقیقت، فردوسی نماد هویت خراسانی و شاهنامه، درفش جاودان در ستایش خردمندی و فرزانگی، راستی و درستی، داد و دادگری است. آنچه به سعی سی ساله این حکیم حاصل شد، از منابع ماندگار و غرورآفرین میراث مشترک ما است که آن را تا پای جان پاس می‌داریم.
بیست‌وپنجم اردیبهشت/ثور روز بزرگ‌داشت فردوسی و پاس‌داشت زبان پارسی گرامی باد.

محمد مرادی