«عقب نشینی تاکتیکی» اصطلاح جدید در فرهنگ نامه جنگی کابل

چند روز قبل ارتش افغانستان اعلام نمود که در ولسلوالی های مختلف ولایت هلمند دست به حمله زده تا طالبان را از این مناطق عقب رانده و آنها را “آزاد” سازد. از این خبر اظهار خوشحالی کردم ، نه برای اینکه اعتقاد دارم که نیروهای مسلح دولتی قادر اند آنچه را که ارتش نیرومند امریکا و ناتو، مجهز با هوپیماهای جنگی و تا ۱۵۰ هزار سرباز، سربازانی که هریک شبیه دارک وادور در جنگ ستارگان بودند، نتوانست انجام بدهند یعنی پیروزی بر طالبان، بدست آورند، بلکه بخاطر اینکه اگر بتوانند چند ولسوالی را از چنگ طالبان بیرون کنند تا حدی به معادل تناسب قوا در صحنه جنگ منجر شده و در مذاکرات صلح میتوان از آن استفاده نموده و از غرور و اداهای پیروزی آنها کاست. این فقط حفیظ الله منصور، عضو “هئیت مذاکره صلح” است که اشرف غنی را به سستی در برابر طالبان متهم کرده و از همه (از کی ها) میخواهد برای دفاع از جمهوریت بپا برخیزند.

اما واقعیت روی صحنه جنگ بدبختانه عکس آنرا نشان میدهد. ما دیگه از اعلامیه ها و غر زدن جنگی اشرف غنی که سخت انتقام خون سربازان کشته شده را از طالبان میگیرفت و بارها وعده نابودی آنها را میداد دور هستیم. در فرهنگ نظامی وزارت دفاع یک اصطلاح جدید که به کرار از آن یاد میشود بوجود آمده : ” عقب نشینی تاکتیکی”. عقب نشینی تاکتیک در جنگ و سیاست و در هر مراوده ای که زورآزمانی در آن وجود دارد، بکار گرفته میشود. بطور نمونه عقب نشینی موقت در برابر نیروهای دشمن، آنها را بدام انداختن به هدف حمله متقابل. آیا واقعآ وضعیت جنگی در افغانستان چنین است ؟

• دیروز که در حالی‌که نمایندگان ولایت میدان وردک در مرکز افغانستان از سقوط ولسوالی شهرستان جلریز بدست طالبان خبرداد، وزارت داخله کشور گفت که نیروهای امنیتی از این ولسوالی “عقب‌نشینی تاکتیکی” کردند.
• پریروز وزارت دفاع افغانستان اطلاع داد که نیروهای امنیتی از ولسوالی دولت‌شاه ولایت لغمان “عقب‌نشینی تاکتیکی” کرده اند.
• ۸ روز قبل در حالیکه عبدالرحمن طارق، والی میدان ورک، تأیید کرد که ولسوالی “نرخ” این ولایت به دست طالبان افتاده است.وی علاوه کرد که نیروهای امنیتی از این ولسوالی ” عقب نشینی تاکتیکی” نموده اند.
• شب ۱۴ ثور جاوید بشارت، سخنگوی پلیس ولایت بغلان تائید نمود که ولسوالی بورکه ولایت بغلان بدست طالبان افتاده و نیروهای امنیتی از آن ” عقب نشینی تاکتیکی” نموده اند.
  بکار بردن “عقب نشینی تاکتیکی” توسط وزارت دفاع، وزارت داخله، والی، پولیس در تمام ولسوالی های که بدست طالبان افتاده اند نشان میدهد که حکومت اشرف غنی به تمام مقامات نظامی و امنیتی آنچه را که فرانسوی ها بنام ELEMEN مینامند، یعنی عناصر و موادی که که از بالا، از مرکز به همه اعضای حزب یا حکومت فرستاده میشود تا بطور واحد و بدون اختلاف نظر در مورد یک حادثه اظهار نظر کنند. مثلآ در شب اعلان نتایج انتخابات که در آن حزب حاکم شکست بزرگی دیده، رهبران این حزب در تمام رسانه ها بجای قبولی شکست فاحش خود، همه با یک زبان واحد میگویند : ” رای دهندگان خواستند نارضایتی خود را از سیاست حکومت نشان بدهند و با رای خود پیامی به ما فرستادند تا بطرز بهتری مواضع خود را توضیح بدهیم”.
  هدف این است که تا جایی که ممکن است شکست را کم اهمیت جلوه بدهند و واقعیت آشکار را از مردم پنهان کنند. آنچه که در زمینه سیاسی در کشورهای دموکراتیک رواج دارد، آنرا در افغانستان در زمینه جنگ بکار میبرند. در حالیکه در زمینه جنگ بیشتر از زمینه سیاسی مردم حق دارند از واقعیت آنطوری که هست آگاه شوند؟ امیدوارم که این “عقب نشینی های تاکتیکی” در خدمت یک استراتیژی جنگی با اعتبار باشد و در روزهای آینده اطلاع یابیم که این عقب نشینی ها موقتی بود و تمام آنها از وجود طالبان پاک شده و تلفات سگیبی به آنها وارد گردیده.
  از خدا میخواهم که چنین باشد. به هرصورت امید و آرزو داشتن که ممنوع نیست.

دکتر کریم پاکزاد