عامل اصلی بیکاری تحصیل کرده ها در افغانستان!

یکی از عوامل بیکاری تحصیلکرده ها، رویکرد مدرک دادن برخی از دانشگاه های خصوصی است که آفت شده اند.
این دانشگاه ها اتفاقا جزو مؤسسات تاپ کشور هم استند. ببینید، این واقعیتی است که شاید به مزاق بسیاری خوش نیاید ولی باید گفته شود.

اغلب کارمندان دولت به لحاظ سواد تحصیلی در حد دوازده پاس و چهارده پاس استند و حکومت هم روی کارمندان فشار می آورد که هم به لحاظ موقعیت کاری و هم نظر به معاش، باید سویه علمی خود را بالا ببرند والا وظیفه را ترک کنند.

کارمند هم که نمی تواند صنف های درسی روزانه را شرکت کندچون سر کار می رود، سکرتر فلان وزیر است یا معین فلان نهاد… جدای از آن سخت گیری کلاس های پوهنتونهای دولتی را هم نمی تواند تاب بیاورد!
لذا بهترین و آسان ترین گزینه، پیوستن به دانشگاه های خصوصی است که سر یک چشم برهم زدن، هم سند لیسانس می گیرند و هم سند ماستری.

دانشگاه های خصوصی با توجه به داشتن اساتید بسیار حاذق و مسلط، آنچه که بعضا برایشان اهمیت دارد، شهریه سروقت محصل است و اگر هم دانشجو صاحب چوکی و مقامی باشد که دیگر بهتر…زدوبندهای دیگر هم بین اساتید و معاون ها با محصلِ صاحب مقام و چوکی در جریان است، نان چاشت سرمحصل خوردن و میله رفتن که خووب جزو برنامه های طبیعی است.

در پایان ،خود محصل کارمند،خبر نشده سال تحصیلی چه وقت خلاص شده، برایش کارت دعوت می فرستند که محترم در جشن فراغت خودتان شرکت کنید.

استادها هم نمی توانند به غیبت های زیاد دانشجو در صنف معترض بشوند و یا نمره پایینی برای کامیابی بدهند چون نفر، کارمند بالای دولت است .. پایان نامه ها هم که اغلب رونویسی است و یا پول می دهند که برایشان بنویسند

القصه…
به همین راحتی کارمند دوازده پاس چهل، چهل وپنج ساله صاحب دو سند لیسانس و ماستری می گردد .
از آنطرف بیایید شخصی را در نظر بگیرید که زحمت کشیده، دود چراغ خورده، درس خوانده، چه در کشور خودش یا در ممالک دیگر…. برای وظیفه ای می خواهد خود را شامل کند، میبیند که هیییچ امکانش نیست،چرا که اگر به داشتن مدرک باشد، کارمند مزبور به جای یکدانه، دو دانه سند دارد.هم تاپه وزارت تحصیلات را دارد و هم نام دانشگاه را…

فلهذا؛ یکی از عوامل ازدیاد بیکاری بسیاری از تحصیلکرده ها و راه نیافتن شان به مشاغل دولتی ، سیاست های نمره دهی و سند دهی، دانشگاه های خصوصی کشورست که تنها ملاک شان، شهریه دریافتی از محصل و زود فارغ التحصیل کردن است و نمی دانند که ورای این تیز بازی شان.
بزرگترین خائنین به روند علم و دانش در نظام تعلیمی ما هستند که تیشه به ریشه ی امروز و فردای مملکت می زنند.

پیوست:
لازم است در پایان یادآوری کنم، چنین دانشگاه های خصوصی که مشکلشان دربالا اشاره شد وچنین کارمندانی،
البته در کشورما وجود ندارد، این نوشته سر کدام رئیسی، معاونی بد نخورد، منظورم دانشگاه کشورهای همسایه بود.

نویسنده: دکتر بتول سید حیدری