عاقبت نزاع امیر و خلیفه چه خواهد شد؟

  • انتشار: ۲۵ دلو ۱۴۰۱
  • سرویس: تیتر 2دیدگاه
  • شناسه مطلب: 135621

نزاع امیر و خلیفه در میان طالبان در روزهای گذشته، شکل عریان تری به خود گرفت و سراج الدین حقانی که طرفدارانش، او را خلیفه میخوانند، رسما و علنا زبان به انتقاد از ملا هبه الله گشود.

او ، روز گذشته در یک سخنرانی در خوست، رهبر طالبان را متهم به انحصار قدرت کرد.
حقانی، تاکید کرد که این وضعیت، قابل تحمل نیست.

اما پس از این اعلام جنگ خلیفه علیه امیر، امروز ، ذبیح الله مجاهد به نمایندگی از امیر، در سمیناری در کابل گفت که انتقاد علنی از امیرالمومنین آنها، خلاف اخلاق اسلامی است و اگر انتقادی هم وجود دارد، باید در خفا گفته شود.

او همچنین با کنایه، گفته که انتقاد از امیر و مسئول باید با پیشانی باز صورت بگیرد و به نظر می‌رسد که اشاره او به کلمه »مسئول» در کنار امیر، اشاره به خود سراج الدین حقانی باشد و احتمالا منظور او اینست که علیه خلیفه(مسئول) نیز انتقاداتی وجود دارد.

اختلافات درونی طالبان، از همان ابتدای ورود این گروه به کابل و با درگیری نظامی میان طرفین که منجر به زخمی شدن ملابرادر گردید، رخ نشان داد. اما این روزها، حرف از برکناری ملاهبه الله است و چنین مسایلی، نشان دهنده پررنگ شدن صف بندی های درون طالبان و افزایش احتمال تقابل گسترده آنها با یکدیگر است.

دقیقا از سال گذشته، همین قلم و نیز برخی دیگر از صاحب نظران، بارها این نکته را یادآور شدیم که بردن افغانستان به سمت جنگ داخلی جدید و ایجاد جزیره های قدرت، از طریق درگیر کردن شبکه های مختلف موجود در درون طالبان با یکدیگر، از محتمل ترین سناریوهای فراروی افغانستان است. اما عده‌ای کوشیدند داعش خیالی را به عنوان خطر آینده افغانستان مطرح کنند و طالبان را به عنوان تنها ابزار کنترل و مهار داعش معرفی و مستحق حمایت عنوان نمایند.

اما واقعیت این است که تمام گروههای تروریستی(از جمله داعش)، بخشی از بدنه طالبان هستند و هیچ چاقویی نمی‌تواند دسته خود را ببرد.
این یک واقعیت آشکار است که طالب، نمی‌تواند ابزار مبارزه با خود واقع شود و گروههای نهفته در درون خود را نابود سازد.
مهار تروریسم در افغانستان، نیازمند سازوکاری دیگر است که قطعا طالبان نمی‌توانند بخشی از آن باشند.

شدت یافتن نزاع امیر و خلیفه، شاید سرآغاز بحرانی خونین برای مردم افغانستان و کشورهای منطقه باشد.
بحرانی که در دل مذاکرات صلح دوحه طراحی شد و با تسلیم دادن جغرافیا و تسلیحات به طالبان عملیاتی گردید و با کلاهی که بر سر همسایگان افغانستان در حمایت از طالبان رفت، عمق پیدا کرد.

و بیچاره مردم مظلوم افغانستان که هیچ جای این بازی نیستند جز به عنوان قربانی.

سید احمد موسوی مبلغ

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟