طالبان از حقیقت تا واقعیت و از ادعا تا عمل !

  • انتشار: ۱۶ سنبله ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 120139

با درنظر داشت کارنامه ننگین طالبان در سه دهه اخیر، این سئوال بطور جدى مطرح است که:
آیا طالبان وارثان احمدشاه درانى و میرویس خان غلجایى اند یا چاکران آى اس آى و غلامان پنجابى ها؟

اغلب طالبان براى تثبیت حق زعامت خود بعنوان نماینده گان جامعه پشتون در افغانستان، خود را به گذشته تاریخى افغانستان پیوند مى دهند و خویشتن را وارثان احمدشاه درانى که فتوحات زیادى در هندوستان داشته و سلاله میرویس خان غلجایى که بر علیه نماینده حکومت صفوى ایران شورید و بعدها حتىٰ منتج به حکومت افغانها در اصفهان هم شد، معرفى مى کنند.

اما واقعیت هاى تاریخ معاصر بوضوح نشان میدهد که طالبان مولود نامشروع دستگاه استخبارات پاکستان براى پیشبرد جنگ نیابتى اسلام آباد و ابزارى براى تأمین منافع ملى آن کشور در افغانستان و منطقه بوده و اند. از آغاز تا امروز به حمایت همجانبه نظامیان پنجابى تولید، تسلیح، تجهیز، تحریک و چون عروسک ها به ارگ رسانده شده اند.

اگر طالبان از تاریخ به درستى آگاهى داشته باشند. در دفعات متعددى که احمدشاه درانى به سرزمین پهناور هند لشکر کشى کرد. غالباً از اقوام ساکن در ایالت خیبر پشتونخوا امروز، بعنوان سرباز و سیاهى لشکر و از مردان سند و پنجاب منیحث کارگران خدماتى براى حمل و نقل مهمات و تجهیزات جنگى، تهیه آذوقه و اعاشه جنگجویان و مؤظفین اسبان، شتران و فیلان که میتر نامیده میشدند و مسئولیت شان دادن جو و علوفه، خرخره کرده، جمع آورى فضولات و باربندى چارپایان براى رفت و آمدهاى که غالباً چند ماه طول میکشید، استفاده میشد. این افراد در آخر جنگ، دستمزدى دریافت میکردند و به خانه هایشان بر میگشتند.

اما حالا چه ؟
همه امور جنگ توسط نظامیان پاکستانى و کارشناسان استخباراتى آى اس آى طرح و ترتیب میشود، دولت ملکى و سیاسیون آن کشور براى تطبیقش لابى و کمپاین مى کنند، علماى مذهبى شان براى مشروعیت بخشیدن این اقدامات توجیه دینى و فتواى شرعى میدهند و از کماندوها و افسران خبره صنف هاى مختلف ارتش پنجاب، نظیر خریطه، توپچى، پیاده و هوایى جمع طلبه هاى داوطلب مدارس آن کشور، بعنوان راهگشا و ممد جنگ علیه مردم افغانستان بهره بردارى میشود. ظاهراً در روى صحنه طالب افغانى و در پشت صحنه افراد پاکستانى قرار دارند.

آیا شرم آور و ننگین نیست که رئیس آى اس آى در دل کابل مستقر میشود و بدستور او پنجشیر گوشه اى پر افتخار این وطن ذریعه پهپاد و راکت هاى هوشمند بمبارد میشود و بدین ترتیب نظامیان بدطینت پنجابى به انتقام کشى از مردم ما مى پردازد؟ کاش طالب مزدور این شهامت را میداشت که بدون مداخله و همکارى اربابان و باداران بیگانه شان، خود به مصاف شیرمردان شمال میرفتند تا سرنوشت جنگ را غیرت و دلیر دو طرف مشخص مى نمود. غلبه بر هموطن خود با زور اجنبى، اوج بى غیرتى، چاکرى و زبونى است که طالبان در پنجشیر نمایش دادند.

آیا با چنین اسارت و ذلت، که قلاده غلامى پنجابى بر گردن رهبران طالب است، میتوان خود را وارث احمدشاه درانى و میرویس خان غلجایى وانمود کرد؟ آیا در سرخمیده ملا برادر در برابر جنرال حمیدفیض، میتوان اُبهت و افتخار فتوحات درانى ها و هوتکى ها را در تاریخ دید؟ هرگز!

محمد عارف منصوری

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟