شایسته سالاری

  • انتشار: ۱۸ قوس ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهگوناگون
  • شناسه مطلب: 124953

هر کاری در این عالم اسباب و وسایل متناسب به خود را می‌خواهد. اگر کشوری را به دست شترچران یا گوسفندچران دهی، آن را ضایع و تباه خواهد کرد. این نقض بر شترچران نیست. زیرا این کار از توان او خارج است و اساساً او برای این کار ساخته نشده است.

هم‌چنین اگر مردی خردمند و صاحب هنری را بر یک گله بگماری که گوسفند بچراند، خود ضایع شود و استعداد وی به هدر رود. در واقع ظلمی به او روا داشته شده و خسارتی به جامعه وارد گردیده است.

اینجا است که به عمق این مطلب می‌رسید که هر کاری اسباب و وسایل خود را می‌خواهد و هر کسی را برای کاری ساخته‌اند. این‌که بشر در سیر تکامل خود به تجربه در زندگی اجتماعی و کشورداری به شایسته‌سالاری رسیده است، سخنی گزاف نیست.

به قول استاد جلال؛ با این قواره‌ها و قیافه‌ها، اگر پول افغانستان سه ماه دوام آورده و ریزیش آهسته و کُند داشته، نشان از زیرساخت‌هایی قوی‌ای دارد که اقتصاد افغانستان در بیست سال گذشته بر آن استوار گردیده است، نه آن‌که منصب‌داران جدید هم بویی از اقتصاد و فنون آن برده‌اند، ورنه سقوط و افول مالی و اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و غیره‌ی کشور در ۲۴ اسد رخ داده بود.

سید محمد حسینی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟