رژیم طالبان در یک قدمی به رسمیت شناخته شدن است ؟

در عرف مناسبات بین المللی ، به رسمیت شناختن نظام سیاسی یک کشور از سوی کشور های دیگر جهان، عمل حقوقی اختیاری است که اگر کشور ویا کشور های منافع خودرا در به رسمیت شناختن آن رژیم بدانند، مانعی در حقوق بین الملل برای جلو گیری از آن وجود ندارد .
بنا بر این کشورها مجبور نیستند نظام سیاسی کشوری را به رسمیت بشناسند . رژیمی که می خواهد دنیا آن را به رسمیت بشناسد، نمی تواند نسبت به این امر حقوقی اختیاری کشورها ، نگاه طلب کارانه داشته باشد .

طالبان با این استد لال که حکومت و حاکمیت به کل سرزمین افغانستان دارد و بر سرحدات مسلط است ، خود را مستحق به رسمیت شناختن می دانند اما فراموش می کنند که موارد مورد نظر آنها بخشی از یک نظام مشروع سیاسی است . حکومتی که از هیچ قانون پیروی نمی کند، رضایت شهر وندان در نظام فکری آن محلی از اعراب ندارد ، با زور نظامی بر کشور چیره شده است ، انتخابات را نمی پذیرد ، حقوق اولیه و اساسی بشری را نا دیده می انگارد چگونه می تواند ادعای مشروعیت کند ؟

درست است که مسائل مانند حقوق بشر ، رضایت شهر وندان، انتخابات و… در مناسبات حاکم در نظام بین المللی از اولویت های ثانویه است وبه سادگی وجهه المصالحه قرار می گیرند اما در خصوص حکومت طالبان، ابعاد وپچیدگی های وجود دارد که رسیدن رژیم طالبان به رویای به رسمیت شناخته شدن شان را دشوار می کند .

در مارچ ۲۰۲۰ شورای امنیت ملل متحد طی قطعنامه ای به عدم پذیرش باز گشت ” امارت اسلامی ” در افغانستان تصریح کرد . در روز بعد از تسلط طالبان بر کابل ” ۱۶ آگست ۲۰۲۱ ” شورای امنیت ملل متحد بر تشکیل حکومت همه شمول تاکید ورزید . قبل از ورود طالبان به کابل هم انگلستان وهم ناروی – که اکنون میزبان سران طالبان است – اعلام کردند که اگر طالبان بازور نظامی حکومت تشکیل بدهند ، آن را به رسمیت نمی شناسند .

گروه حقانی – مخوف ترین گروه تروریستی در جنوب آسیا – نه تنها شریک رژیم طالبان که استوانه اصلی آن محسوب می شود . گروه حقانی بر ۲۲ ولایت از ۳۴ ولایت کشور مسلط است وبیش از ۲۸ پست کلیدی و حساس در اختیار این گروه است . این همان گروهی است که سر شناس ترین چهره های آن ” سراج الدین حقانی، انس حقانی ، خلیل حقانی و…” در لیست خطر ناک ترین تروریست های جهان قرار دارند وبرای دستگیری آنها از سوی ایلات متحده آمریکا جایزه در نظر گرفته شده است .

به رسمیت شناختن رژیم طالبان برای کشور های که دست به این اقدام حقوقی زده وآن را به رسمیت می شناسند ، پی آمد های حقوقی انکار نا پذیر دارد. زیرا اعمال آینده طالبان را توجیه و از موضع یک نظام مشروع قلمداد می کند . این در حالی است که عملکرد طالبان برغم وعده و وعیدهای فراوان ، قابل پیش بینی نیست .

شکی نیست که دعوت طالبان در اسلو، عقب نشینی غم انگیز دنیای آزاد از ارزشهای انسانی و گامی به جلو برای رسمیت دادن طالبان است اما رژیم طالبان تا به رسمیت شناخته شدن راه طولانی در پیش دارد

سید محمد علی رضوانی