دو نگاه در این آیینه!

طالبان بعنوان مدعیان اقتداریت پشتونها از دریچه هوتکی ها، محمودواشرف افغان و تحقیر اصفهان به مسئله نگاه میکنند نگاه پشتونها با توجه به گرایشهای سنتی/مذهبی تند و خشک همواره برهمسایه غربی مان تند، بخیل، تعصب وتشنج محور بوده، چنانچه در دوران جمهوری نیز هر از گاهی با اندک دلیلی، نگاه ضدمحورشان برعلیه تهران دررسانه ها یا خیابان ها قابل دید بود!

اما ایران!
ایران با تمام کم و کیف، دخالت ها و عوامل گوناگونی که در افغانستان داشته/دارد هیچگاهی نگاه استراتیژیک و هدف محور برای خود و افغانستان ترسیم نکرده و در یک سردرگمی سیاسی در این باب بسر میبرد آنچه که گهگاهی از زبان برخی تحلیلگران بنام پان خراسانیسم با محور تاجیکها و یا هلال شیعی با محور هزاره ها مطرح میشود گنگ، مبهم و بدون برنامه و روشنی ست نگاه مقطعی/ تکتیکی ایرانی ها درباره افغانستان باعث نوعی تناقض سیاسی در مواجهه های مختلف سیاسی/ اجتماعی ارتباطات دو کشور گردیده است چنانچه دوستی یا دشمنی بین این دو همسایه هیچگاه پایدار و هموار نبوده و با اندک تکانه ای عوض میشود!
ایرانی ها با توجه به اینکه یک قدرت منطقه ای محسوب میشوند و تعریف کلان تری از مسائل امنیتی/ سیاسی در سطح منطقه دارند نیاز به تعریف و نگاه استراتیژیک در باب افغانستان دارند در مورد متحدان استراتیژیک خود باید تامل، انتخاب، گزینش و حمایت کنند
کدام یک برایشان بهتر و مفیدتر است؟
پان خراسانیسم_هلال شیعی یا وارثین هوتکیان؟

علی رضایی