در آرزوی عدالت

حقیقت زندگی آدمی با کلید واژه‌های والایی گره خورده است که آمال نیکان و خوبان روزگار بر مدار این واژگان چرخیده‌اند. گویا، سرشت خلقت بشر در ترکیب و ترتیب مفاهیم بلندی چون حق، آزادی و عدالت معنا می‌یابد که بدون آن‌ها زندگی در مدار بدی مستقر می‌شود.

مهدی موعود برای پیروان آیین اسلام، آرزویی است که بشارت آن در قرآن کریم برای وراثت خوبان در استقرار عدالت داده شده است. در زبور داوود پیامبر نیز، چنین مژده‌ای داده شده که زمین برای انسان‌های صالح به ارث خواهد رسید.

آرزوی نیک سان شدن بشر، منحصر به ادیان الهی نمی‌باشد. بلکه هر مسلک و طریقت فکری و آیینی، این آرزوی خوش فرجام را به صراحت طرح می‌کند و بر پایه آن برنامه‌ها می‌ریزد.

برای ما پیروان آیین اسلام، مهدی نامی است آشنا و منتهای آرزو برای استقرار عدالت. اگر به محتوای این آرزو به نیکی بنگریم، خواهیم دید که تحقق آزادی و عدالت، بدون تأسیس حکمرانی شایسته ناممکن خواهد بود. بنابراین، به فراخور این آرزو باید زمامداری نیک سرشت، آزادی خواه، عدالت پیشه برگزیده شود تا بهترین‌ها را در سبد حکمرانی برای دسترسی بشر به والاترین آرزوهای خود قرار دهد.

نکته مهمی که لازم می‌نماید بدان توجه شود، این است که برای تاسیس چنین نظام حکومتی، آیا می‌توان در میان باتلاق اخلاق و رویشگاه نابرابری‌ها و فسادها امیدوار بود و هر دم، فقط به آرزویی و دعایی بسنده نمود؟

برای ما پیروان آل محمد، به خوبی واضح است که با پدران امام مهدی چه ها شد و فرجام کارشان به زندان و حصر و شهادت منتهی گردید. علت همه این مصیبت‌ها و شاید به عبارت بهتر، محرومیت از دسترسی و برخورداری به خوبان، جهل حاکم و فقر ذهنی بشر بوده است و بس. در تداوم همین جهل فکری و حاکمیت نابرابری و فساد و ترویج بی اخلاقی، اگر مهدی نیز حاضر باشد، سرنوشتی همانند پدران بزرگوارش خواهد داشت. بنابراین، برای تحقق آرزوی عدالت باید چاره‌ای نمود و اندیشه‌ای دگر ساخت.

آرزومندان آزادی و عدالت را تکیه صرف به دعا و آرزو، سزاوار نیست و نخواهد بود. این که فقط نشست و برای دیدن رخسار مهدی موعود، اشک بر گونه‌ها فشاند و ندبه کرد، آرزویی است که با خود آدمی در گور دفن خواهد شد. سزاواتر، تلاش و همتی وصف ناپذیر برای زدودن ظلمت جهل و فقر از جامعه جهت فراهم نمودن بستر رشد عدالت می‌باشد.

هیچ عاقلی، نمی‌تواند به بار نشستن درختی تناور و سر سبز را در کویر خشک و شوره زار آرزو نماید. بلکه باید خاک خوب فراهم کند و آب زلال را بر آن دشت سوزان جاری نماید تا بستر رویش آن درخت فراهم گردد. بیهوده نخواهد بود که با صراحت بگوییم، سهم مشارکت ملت‌هایی که زندگی آزادتر و عادلانه تر دارند، در پذیرش امام مهدی بالاتر از آن جوامعی است که در جمود فکری و مسخ عقلانی به سر می‌برند‌.

محمد موسی فکوری