جنگ!

بیشتر تحلیلگران سیاسی معتقدند که جنگ در افغانستان بخاطر “قدرت” است. اما هزاره ها در قدرت نقش فعالی ندارند. از این روی، خوب است که طالبان به حوزه نفوذ هزاره ها وارد نشود و ولسوالیهای هزاره نشین را دست نیازد. زیرا آنها در قدرت نقشی ندارند، تا مانعی برای تصاحب قدرت توسط طالبان محسوب گردد.

این موضوع از طریق ایرانی ها نیز در نشست تهران که به میزبانی ظریف برگزار میگردد، به طالبان گفته شود و فهمانده شود که طالبان به حوزه نفوذ هزاره ها دست نیازند و به تشدید جنگ در مناطق هزاره ها نپردازد. لذا اگر طالبان به رغم اینکه میدانند، هزاره ها نقش مهمی در قدرت اداره کابل ندارند، بازهم به هزارستان حمله نماید، قطعاً نشانه انحصار قدرت و تمامیت خواهی است.

در آن صورت هزاره ها نیز مانند سایر اقوام ناچار است برای حفظ موجودیت خود در این کشور دست به مقاومت زده و با هر نیروی متجاوزی به حوزه نفوذ شان مقابله نماید. این حق طبیعی آنان است.

اما به باور من، در پشت پرده تسلیم دادن ولسوالیهای شمال، غرب، شرق و مرکز به طالبان، توطئه فاشیستی و قومی نهفته است که نتیجه آن تصاحب و قبضه نمودن قدرت سیاسی توسط پشتونها می باشد. زیرا حوزه نفوذ و قدرت اقوام غیر پشتون را طالبان تصاحب میکنند و آنها دیگر هیچ ابزاری برای چانه زنی در قدرت و سهم گیری ندارند.

احمدی رشاد