توصیه به امر مهمل قابل استماع نیست

تعامل با طالبان حداقل با احراز سه شرط و یک پیش‌شرط، معنادار خواهد بود. سه شرط عبارت است از: ۱. حکومت فراگیر، ۲. عدالت اداری، ۳. رسمیت مذهب شیعه.
پیش‌شرط هم این است که طالبان ظلم و جور و جفا در حق مردم به‌ویژه در حق دختران و زنان را متوقف کنند.
با رعایت این‌ها، تعامل با طالبان معنادار می‌شود. تا چنین شرط‌هایی تحقق پیدا نکند، تعامل اصلاً معنا ندارد، که هزاره بخواهد تعامل بکند یا نکند.

اینک، امارت هزاره را قبول ندارد و شریک حکومت نکرده است. تنها دو نفر را نصب کرده‌اند که یکی اش «پاک‌سازی هزاره» یعنی حذف کامل هزاره را وظیفه خود تعریف کرده است!
از عدالت در حق مردم هزاره خبری نیست. اخراج کارمندان هزاره، اخراج محصلان هزاره، کوچ اجباری و تبعیض در توزیع کمک‌های بین‌المللی، عدم تخصیص اعتبارات عادلانه به مناطق مرکزی، و ظلمی‌های فراوان همگی شاهد آشکار بی‌عدالتی است.
مذهب هزاره در احوال شخصیه هزاره رسمیت ندارد. لذا از هزاره، عشر می‌گیرند. دعاوی هزاره طبق مذهب سنی انجام می‌شود و…
افزون بر این‌ها، ظلم گسترده در حق دختران و زنان جریان دارد.

بر این اساس، طالبان باب تعامل را محکم بسته‌اند و جوش زده‌اند که هیچ رقم باز نشود. در این شرایط، «تعامل» اصلاً معنا ندارد. لذا اگر مرجعی به تعامل توصیه کند، به امر مهمل و بی‌معنی توصیه کرده است. توصیه به امر مهمل قابل استماع نیست.

حسن رضا خاوری