ترا به جرم بلندی زِ باغ بریدند

  • انتشار: ۱۵ عقرب ۱۳۹۹
  • سرویس: دیدگاهگوناگون
  • شناسه مطلب: 97099

(به مناسبتِ سیزدهمین سالیاد شهادتِ شهید کاظمی)
دوازده سال پیش در پانزدهم عقرب/آبان ۱۳۸۷ سید مصطفی کاظمی رئیس کمیسیون اقتصادی ولسی جرگه، سخنگوی جبهۀ ملی، رهبر حزب اقتدار ملی، وزیر پیشین تجارت و یکی از چهره‌های شاخص و شامخِ جهادی افغانستان، در یک عملیات انتحاری مشکوک و مبهم در ولایت بغلان به شهادت رسید.
سیزدهمین سالیاد شهادتِ آن چهرۀ ماندگار را با یادداشتِ سه نکته، گرامی می‌داریم:

۱) شهید کاظمی به جرم بلندی فکر و اندیشه و بلندای عزم و همت و بلندپروازی خیال و خرد از این باغ بریده شد. دانایی و توانایی و توانمندی کاظمی بلای جانش گردید و دشمنان مردم افغانستان، آن عنصر مفید و چهرۀ ماندگار را از جامعه و کشور ما گرفتند.

۲) مصطفی کاظمی در یک دسیسه‌ی پیچیدۀ اطلاعاتی و امنیتی با ابعاد داخلی، منطقه‌ای و بین المللی، انتخاب‌شده و هدفمند «حذف» و «قربانی» گردید و تا امروز هم سرِِ نخِِ آن بازی پیچیده به دست نیامد و هیچگاه نیز به دست نخواهد آمد. صعود گام به گام و بی‌توقف و رشدِ منشورگونه‌ای کاظمی در عرصه‌ی سیاست و تحولات افغانستان با آن سوابق جهادی و مبارزاتی و افکار انقلابی و مکتبی، نیروهای اهریمنی داخلی و خارجی را تحریک کرد تا آن چهرۀ دانا و توانا و مردِ روزهای دشوار را از گردونه‌ی سیاست و اجتماعِ افغانستان حذف کنند.

۳) هرگاه شهید کاظمی زنده می‌ماند و یا شادروان آیت الله محسنی از حزب و سیاست کناره‌گیری نمی‌کرد، هیچگاه تیکه‌داری سیاسی و انحصارطلبی جناحی فعلی در جامعه‌ی شیعه و هزاره‌ای افغانستان، مجالِ عرض اندام و فرصتِ جولانگری کنونی را نمی‌یافتند. با کناره‌گیری مرحوم محسنی از فعالیت‌های سیاسی و شهادتِ زودهنگام شهید کاظمی، تیکه‌داران قومی و انحصارطلبان حزبی آنچنان عرصه را بی‌رقیب و خالی از حریف یافتند که غیر از حزب و جناح و حلقه و منطقه و خانوادۀ خود، بقیه‌ی گروه‌ها و گرایش‌ها را تمام و کمال به حاشیه راندند.
یادش ستوده و روانش آسوده باد!

مسیح ارزگانی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟