تاملی بر دو نشست دهلی و اسلام آباد در مورد افغانستان!

  • انتشار: ۲۳ عقرب ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 124038

از یک زاویه برگزاری چنین نشستهایی برای افغانستان ضروری است. زیرا این کشور سخت در وضعیت بحرانی و فاجعه بار قرار گرفته است، که نیازمند توجه بیشتر جامعه جهانی است. قرار گزارشهای سازمان خوار وبار جهانی غذای سازمان ملل، در زمستان پیش رو بیش از نیم از جمعیت ۳۰ ملیونی افغانستان در معرض گرسنگی قرار میگیرند که نیازمند کمکهای عاجل غذا و دارو می باشند.
اما از یک زاویه دیگر اگر به آن نگریسته شود، معلوم میشود که این نشستها برای مقاصد سیاسی دیگر انجام میگیرد. پاکستان و هند به دلیل مناقشه کشمیر افغانستان را به عنوان میدان جنگ نیابتی خود مورد استفاده قرار می دهند. اکنون پاکستان در کابل یک دولت مزدور ایجاد کرده که به منافع ملی افغانستان اصلاً توجه ندارد و تابع دستورات استخبارات پاکستان و برخی کشورهای دیگر منطقه میباشد. این وضعیت، دورنمای امنیت منطقه ای را به شدت در خطر قرار میدهد و زمینه استفاده از هراس افگنی را برای پیشبرد سیاستهای خصمانه بین همسایگان افغانستان فراهم می آورد.
شاید یکی از علل پیچیدگی بحران افغانستان دخیل ساختن مناقشات منطقه ای بویژه مناقشات مرزی، سیاسی و ایدئولوژیک بین قدرتهای منطقه ای، باشد. لذا دیده میشود که در فاصله دو روز دو نشست در باره افغانستان در دو کشور پاکستان و هند برگزار میگردد، که پاکستان و چین با اینکه همسایه افغانستان هستند ولی در نشست مشاوران امنیت ملی کشورهای همسایه افغانستان در هند شرکت نکردند. اگر معیار این نشستها حل بحران افغانستان و پیدا کردن راهی برای نجات مردم این کشور هست که می باید دو کشور پاکستان و چین در نشست هند شرکت میکردند، ولی دیدید که نه تنها شرکت نکردند بلکه پاکستان هند را به دامن زدن به نا امنی در منطقه متهم نمود.
نشست ترویکا در حقیقت یک نشست سه جانبه بین سه قدرت فرامنطقه ای روسیه، چین و آمریکا در مورد افغانستان هست که تاکنون چند دور آن از جمله یک دور آن در دوحه پایتخت قطر برگزار گردیده بود. این قدرتهای فرامنطقه ای نیز منافع خود را دنبال میکنند و افغانستان را به میدانی برای رقابتهای بین المللی خود قرار داده اند. نمونه ای از جنگ پنهانی که بین این قدرتهای فرامنطقه ای بر سر افغانستان و منابع آن در جریان است، را دونالد ترامب ریس جمهور سابق آمریکا در نقد سیاستهای جوبایدن ریس جمهور کنونی آمریکا اشاره نمود. ترامب به صراحت گفت ما پایگاه بگرام را که در فاصله چند کیلومتری چین بود و ملیاردها دلار برایش هزینه کرده بودیم، از دست دادیم و الان آن پایگاه را چین کنترل میکند. پس معلوم است که چین حضور آمریکا را در افغانستان برای منافع امنیت ملی خود خطرناک میداند و روسیه نیز این چنین است و از سویی دیگر این سه کشور در ترویکا باهم می نشینند، که چگونه بر سر چگونگی استفاده از منابع این کشور به توافق برسند. پس منافع مردم افغانستان در نزد این قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای مطرح نیست، منافع خود شان مهم هست که برای آن نشست برگزار میکنند.
مشکل اصلی در تمامیت خواهی برخی حلقات قومی در داخل کشور هست که در طول تاریخ برای این قدرتها مزدوری نموده و کشور را با چنین بحرانهایی مواجه ساخته اند. در ۲۰ سال گذشته ملیاردها دلار در افغانستان آمد ولی به دلیل وابستگی و مزدوری و فساد افسارگسیخته سیاست مداران حیف و میل شد و مردم این کشور فقیرتر شدند. الان نیز خواست اصلی مردم افغانستان در این نشستها غایب است و آن تلاش و هماهنگی برای ایجاد یک ساختار قوی سیاسی غیر متمرکز است تا مردم افغانستان سرنوشت خود را خود به دست بگیرند و امنیت پایدار اجتماعی در این کشور شکل بگیرد.

احمدی رشاد

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟