بی طرفی، بزرگترین خبط این روزها

کندى روند دوحه و گرمى میدان هاى جنگ نشان داد که طالبان تغییرى نکرده اند. آنان نیامده اند که اختلاف نظر را حل کنند. بحث اختلاف نیست، خصومت است. اگر وضعیت، حیاتی نمى بود مى شد بى طرف ماند اما وقتى بحث از دست دادن همه دست آوردها، چشم پوشى از کرامت انسانى، برابرى، شان اجتماعى و حقوق شهروندى همه ساکنان این کشور باشد، بى طرفى خبط بزرگى خواهد بود.
به ماجراهاى تخار و کشتار هدفمند کندهار و مالستان و دیگر نقاط کشور ببینید. آیا وقتى تبعیض، تحقیر، کشتار، تجاوز و انکار را در ناصیه این سرزمین مى بینیم مى توانیم بگوییم، صرفا اختلاف نظر داریم، جریان افراط تغییر کرده، موضع خصمانه ندارد و با مذاکره به نتیجه مى رسیم؟

ملت افغانستان براى رسیدن به این سطح از حقوق شهروندى، قربانیان زیادى داده اند. شاید این دستاورد ها نتیجه بیش از صد سال ایثار و مقاومت مردم در برابر استبداد، تبعیض و کشتار باشد. ما با لشکر جهل و ستم روبرو هستیم. راه دیگرى نداریم جز اینکه در برابر جهل و ستم بایستیم.

شجاع حسین محسنی