به B-52 و رهبران خسته و ورشکسته نمیتوان امید داشت!

تنها راه برای مقاومت، نیروهای امنیتی و حمایت خود مردم است.

سخن گفتن از جنگ، اگر اضطرابش به درستی درک شود، به اندازه خود جنگ، ترسناک و رنج آور است. اما گاه سخنی جز سخن از جنگ نمیتوان گفت؛ چه اینکه گاهی خود جنگ نیز تنها راه برای انسان درمانده است. این روزها ما در همچو ناگذیری افتاده ایم.
اما واقعیت تلخی که سخن گفتن از آن از سخن جنگ هم سخت تر و تلختر است و خیلیها جسارت گفتن آن را ندارند، ناکارآمدی رهبران فرتوت و طیاره های غولپیکر آمریکا است.

این دو موجود در ذهن من، یادآور اسب تراوا هستند که در خوشبینانه ترین حالت خالی است و چیزی برای زمینگیر کردن دشمن ندارد و در بدترین حالت، پر از سربازان دشمن است.
با این وصف، تنها امکان فعلی برای مردم باورمند به مقاومت، حمایت قاطع از نیروهای دفاعی و امنیتی کشور و ایستادن آنان برای مبارزه است.

علی فائق