برخورد چوپانی با زبان

زبان سچه و ناب و خالص در دنیا کمتر یافت می شود؛ زبان ها همواره باهم در می آمیزند، ازهم وام می گیرند و خودرا غنا می بخشند.
زبان فارسی را ببینید چه قدر با واژه های زبان ها و لهجه های دیگر -چه همریشه و چه بی ریشه- در آمیخته و امروز به یک زبان فربه، پرگنجا و با ظرفیت تبدیل شده است.
زبان پشتو هم یک زبان سچه و ناب نیست، از عربی و فارسی و اردو و مغولی و ترکی و دیگر لهجه ها بسیار گرفته است اما این زبان و هر زبان دیگر، در ستیز و پرخاشگری و خط کشی های نامعقول غنا نمی یابد، بلکه در تعامل سازنده با زبان های دیگر مخصوصا فارسی و ازبیکی و آفرینش های علمی و ادبی می تواند رشد کند.
هر زبانی برای ارتقا و توسعهٔ دامنهٔ لغات و اصطلاحات و افزایش توان کاربردی اش به کار آرام فرهنگی، ایجاد آکادمی های زبان و تأسیس فرهنگستان و آفرینش های پویای ادبی و هنری ضرورت دارد.
هیچ زبانی نمی تواند در خلا و دیوارکشی پیرامون خود رشدکند و یا میدان زبان دیگر را تنگ نماید، کشورهای پیش رفتهٔ دنیا علاوه بر زبان ملی شان، محصلان خودرا مجبور می سازند که سه یا چهار زبان دیگر را هم یاد بگیرند، چرا که زبان در جهان امروز ابزار پیش رفت و ارتباط و توسعه است.
برخورد چوپانی با زبان کار عاقلانه ای نیست.

سید آقا حسین فاضل سانچارکی