بحران آب، درد مشترک

خشک سالی های دوام‌دار، رشد جمعیت و گسترش زراعت در حوضه رودخانه های کشور، کمبود آب را به معضل تمام عیار بدل ساخته است. این بحران چه در داخل کشور و چه در حوضه های آبی مشترک با همسایگان، در این روزها بصورت گسترده مورد بحث و جدل می‌باشد. ساخت کانال قوش تپه و سدهای ساخته شده بر رود هیرمند بیشتر مورد توجه است. در این میان حق‌آبه ایران از رود هیرمند بیشتر از همه در میان سیاست‌مداران دو کشور و مردم مطرح است. البته این موضوع در اساس یک بحث حقوقی است. این که ایران سهمیه دارد یا ندارد نیز بستگی به قراردادهای دو جانبه و قوانین بین المللی ناظر به رودهای مشترک دارد. در هر صورت با بد و بیراه گویی مردم دو کشور به هم مسأله حل و فصل نمی‌گردد. بلکه لازم است کارشناسان و دیپلمات‌های دو کشور در فضای آرام و دور از تنش و تهدید قضیه را مطرح و راه حل مرضی الطرفین را پیدا نمایند.
در این میان از هموطنان عزیز بخصوص مهاجرین ساکن ایران انتظار می‌رود که این آتش اختلاف و افتراق را پکه نکنند.
چون در صورت تعمیق بحران آب بین افغانستان و ایران، بازنده و قربانی اصلی مهاجرین و مردم غریب بیگناه و بی‌غرض خواهند بود که از جانب دو طرف منازعه مورد بدرفتاری و توهین قرار می‌گیرند.
بنابراین هرچه در زمینه حل مسالمت‌آمیز قضیه تلاش و کوشش شود به خیر همه خواهد بود.

در هر حال گره که با دست باز می‌شود را نباید با دندان باز کرد!

ناطقی بلخابی