باز نگوید که نگفته بودی!

  • انتشار: ۱۸ عقرب ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 123837

هر حرکت ناسنجیده را نمی‌توان دادخواهی گفت.
طالبان به چیزی که نیاز دارند این است که جهان طالبان را به رسمیت بشناسد بنابراین هر کاری نمایشی را خواهند کرد تا جهان را متقاعد بسازند که طالبان را به حیث حکومت افغانستان به رسمیت بشناسند.

حالا تعدادی از روشنفکران و فعالین مدنی که بدون تعمق و دور‌اندیشی برای باز شدن مکاتب دختران گویا دادخواهی میکنند یکبار با خود مشوره کنند اگر مکاتب باز هم شود آیا آنچه هدف رفتن به مکتب است بدست می‌اید؟ یا اینکه تنها وسیله خواهد بود برای طالبان ؟

وقتی نظام وجود نداشته باشد، وقتی سیستم اقتصادی فلج باشد، وقتی عواید داخلی صفر باشد، وقتی مامورین که فعلا به کار میروند و طالبان قادر به پرداخت معاش مامورین نیستند پس دادخواهی برای رفتن زنان به وظیفه چی معنا دارد؟

وقتی در مکاتب معلم نیست و درس و تعلیم وجود ندارد، دادخواهی برای باز شدن مکاتب دختران و رفتن به مکتب چی معنا دارد؟

آیا فکر نمیکنید که Policy based advocacy را کنار گذاشته در محور Ad hoc based و Issue based Advocacy سرگردان هستید و این به نفع طالبان است؟

فعال مدنی که با حرکت های ناسنجیده زمینه را برای دشمن ارزش ها آماده بسازد بیشتر از خود دشمن برای دموکراسی و حقوق بشر خطرناک هستند!

احمد سیر لعلی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟