این همه تناقض!

با خود فکر کن که در یک مسجد در کابل نماز ادا می کنی، حمله انتحاری میشود و تو در بین جسد های افتیده از نماز گذاران زنده میمانی و کمی هوش ات کار میکند و میبینی که تروریست های دیگر بعد از انفجار مسلح داخل میشود و سنگر میگیرد تا آخرین زنده هارا هم بکشند و بعد سلاح را میگذارد و در چپ کوچه ها فرار میکند و چند لحظه بعد عسکرهای طالب میرسد تا تروریست ها را نابود کند. اما تروریست و حفاظت کننده هردو را به یک قیافه و زبان میبینی.
بعد میروی شفاخانه تا زخم هایت پانسمان شود و طرف بامیان بروی، در شفاخانه دشت برچی هنوز در تخت خواب استی که داکتران قصه میکند یک قصاب با طالب دعوا کرده و با تبر زده بر فرق طالب و خودش گریخته و طالبان به دلیل شباهت چهره قومی از اطراف قصابی ۱۵۰ نفر را جمع کرده حوزه برده و تو در فکر ات میرسد که شباهت چهره قومی بین تروریست و طالب هم وجود داشت، و بعد از ایستاد شدن خون های زخم ات، میخواهی بامیان طرف خانه بروی، نرسیده در میدان شهر از دروازه غربی کابل میخواهی خارج شوی و آنطرف را میبینی زبان فارسی را از تابلوی دروازه حذف کرده و پشتو و انگلیسی( ویلکوم و شه راغلاست) مانده و بس.
در بامیان میرسی و یکی از دانشجویان را میبینی که شکایت دارد که فقه جعفری هم از فهرست درسی دانشگاه بامیان حذف شده و هنوز چایت نخورده ای که محمدعلی کربلای از کارگری ذغال سنگ بلخاب بر میگرده و پرسان میکنی که کربلای چرا در این روز آمدی، او قصه میکند که مولوی مهدی طالب از طالبان خواسته که بعد از روی کار آمدن نظام طالبانی حق طالبان غیر پشتون کجاست؟، اما طالبان پشتون به جواب اش در اطراف بلخاب نیرو اضافه کرده و ترسیدم جنگ نشود، لذا کار را ترک کردم و آمدم. با قصه کربلای شام میشود و سپس تلویزیون را میبینی که امشب سخنگوی وزارت داخله طالبان در پشتو میگوید ما : سو تن ترهگرو نیولی دی او دری تنو وژلی دی چی زموژ د اهل هنود او یا اهل تشیع پر جومات برید کری وو.
از اینکه در وزارت داخله و دفاع و امنیت هیچ کسی از متضررین حضور ندارد، دیگه خبر نداری که سخن سخنگوی راست بود یا برای فریب دادن افکار عمومی.
بین این همه تناقض شما چگونه میتوانید بین خادم و خائن و طالب و تروریست تفکیک قائل شوید و به نظام حاکم اعتماد کنید؟

حبیب نجفی زاده