اصل خود یاری در سیاست بین الملل!

امریکا و اتحادیه اروپا در اعلامیه ۲۲ جولای بر راه حل سیاسی منازعه افغانستان تاکید نمودند. در این اعلامیه پنج اصل بعنوان نقشه راه صلح مطرح گردید. حکومت همه شمول، انتخاب زعیم از راه انتخابات، حمایت از حقوق بشری مردان و زنان، متعهدبودن به مبارزه با تروریسم و پایبندی به قوانین سیاسی و اقتصادی بین‌المللی. این اعلامیه بار دیگر خوشبینی را برای برای برخی افراد و حلقات ایجاد کرد. اما واقعیت این است که برای امریکا و جامعه جامعه جهانی نه حقوق بشر و حقوق شهروندی اولویت و اهمیت دارد و نه انتخابات و حکومت همه شمول و نه مبارزه با تروریزم. اگر چنین بود هیجگاه امریکا توافق نامه دوحه با طالبان را امضا نمی کرد و اتحادیه اروپا هم سکوت نمی کرد.

از دید امریکا و در چارچوب سیاست منفعت و قدرت مبارزه با تروریزم یعنی مبارزه با عناصر و حلقاتی که منافع ملی و امنیت ملی امریکا را تهدید می کند. مهم نیست که مردم افغانستان همه روزه توسط افراط گرایان و انحصار طلبان به خاک و خون کشیده می شوند. مهم نیست که حق حیات مردم رنج دیده افغانستان با امضای توافق نامه امریکا و طالبان از انان سلب گردید. مهم این نیست که زیر بناهای افغانستان همه روز تخریب و مردم ملکی و بی دفاع هر روز قتل عام می شود. مهم این است که رقبا و کشورهای تهدید کننده امریکا و اروپا محدود و کنترل شوند.

خودیاری در سیاست بین الملل یک اصل ریالیستیک است. نباید همانند گذشته با خوش باوری در انتظار بیگانگان باشیم. هیج کس و هیج کشوری درد مردم ما را درمان و رنج مردم ما را پایان نمی دهد. سیاستمداران و فرزندان این سر زمین زخمی باید خود برای درمان دردهای بی شمار وطن زخمی و مردم رنج دیده خود مسولانه گام بر دارند و متعهدانه تلاش نماید. همه باید برای ختم جنگ و ویرانگری و تامین صلح پایدار و عادلانه تلاش نماییم.

دکتر سید عیدالقیوم سجادی