از رقابتهای خونین داخلی طالبان، تا دخالت مستقیم استخبارات جهان

رقابتهای خونین داخلی میان رهبران تحریک طالبان، به اوج خود نزدیک، و آنان را به سرعت به سوی یک جنگ تمام عیار داخلی، سوق خواهند داد. کارشناسان، عوامل زیادی را سبب این رقابتهای خونین بر می شمارند، که می توان به چهار عامل اصلی ذیل اشاره نمود.
عامل اول و برجسته تر آن، انحصارگرایی قومیست؛ که طالبان پشتون، هرگز به طالبان غیر پشتون، نه اعتماد دارند و نه فرصت لازم جهت رشد و فعالیت را می دهند.
دلیل دوم، رقابت شدید میان قندهاریهای درانی و حقانی های غلجایی می باشد. گزارشات مختلف نشان می دهند که در طول یک سال از عمر حکومت طالبان، بیش از ده ها مورد درگیری خونین، میان این دو تیم، در ولایات مختلف بوقوع پیوسته اند. از ساختمان ارگ در کابل گرفته، تا قندهار و هلمند، هرات و نیمروز و…
دلیل سوم این رقابتهای خونین، وجود مهره های استخباراتی کشورهای منطقه و جهان است که با هدف کنترل و تضعیف سیاستگزاری در افغانستان، هموراه معمول و مرسوم بوده است. تا مبادا دولتی از درون جنبش های نظامی و یا اجتماعیی افغانی، در آن جغرافیای استراتژیک، عرض اندام نماید.
دلیل چهارم، وجود افراد تندرو و گروه های تروریستی القاعده و داعش می باشند که از سرِ ناآگاهی به طالبان پیوسته بودند. تصور آنها از همکاری با طالبان، ایجاد دولت اسلامی با قاعده های فکری وهابیت و سلفی گری بود. اما اکنون که به نیت اصلی گروه پشتونگرای طالبان پی برده اند، مخالفتهای شان را در هرجایی که توان دارند، بروز می دهند. ترورهای زنجیره ای و انفجارات چند ماه اخیر، در واقع کار همین بخش از گروه طالبان است که به نام داعش خراسان مسمی است.
بنائاً حکومت ناکارامد و منزوی طالبان، به جای پرداختن به امور اصلی حکومتداری، تمام انرژی و توان شان را صرف رقابتهای خونین داخلی کرده و خواهند کرد؛ و درواقع سعی شان بر این است که چطور زنده بمانند و یا زندگی رقیبان شان را بگیرند.
یکی از آن رقابتهای خونین، ماجرای قتل مولوی مجیب الرحمن انصاری، در هرات است.
ماجرا اینگونه گزارش می شود که حدود دو ماه قبل، مولوی انصاری، بر اساس پیشنهاد ملابرادر و ملا یعقوب، به عنوان والی هرات به رهبری، رئیس الوزراء و وزارت داخله طالبان معرفی می گردد. بر اساس گزارشات منابع موثق، ملاهبت الله (امیر المومنین) و ملا حسن آخوند(رئیس الوزراء) ی حکومت طالبان با این پیشنهاد موافقت، اما وزارت داخله، یعنی شخص سراج الدین حقانی و تیمش با این پیشنهاد به شدت مخالفت می کنند. زیرا رابط و گمارده شده ی تیم حقانی در هرات، شخصی به نام مولوی رحیم الله شیندنی، که هم اکنون آمر استخبارات هرات و چشم سراج الدین حقانی در غرب افغانستان محسوب می شود، با این پیشنهاد ملا عبدالغنی برادر و تیم قندهاریها مخالفت کرده، و حقانی ها را از عواقب این جابجایی آگاه نموده بود. در گزارش و نامه ی که آمر استخبارات هرات(مولوی رحیم الله شیندنی)، به حقانی ها فرستاده، آمده است: ((اگر مولوی مجبب الرحمن انصاری والی هرات شود، هرات و ولایتهای غربی، از کنترل ما خارج و به دست مخالفین ما خواهند افتاد.))
در جای دیگری از این گزارش مشاهده می شود که آمر استخبارات هرات می نویسد: والی فعلی(آقای اسلام جار) همیشه همکار ما بوده و انسان متین و مطیع فرامین جناب وزیر است.
حاجی آصف، قمندان امنیه ی هرات نیز شخص نزدیک به حقانی ها بوده و احتمال می رود که در ماجرای قتل مولوی انصاری، همکاری نزدیک داشته باشد.
آقای ملا برادر که با هدف فراهم نمودن زمینه های لازم جهت والی شدن مجیب الرحمن انصاری به هرات سفر نموده بود، و می خواست به هدف خود و تیمش نائل آید، مورد غضب حقانی ها قرار گرفت و ناکام ماند. و والی آینده اش را با تمام پلانهایی که در غرب افغانستان در سر داشت، ناگهان و ناباورانه به زیر خاک یافت. اخبار واصله حکایت می کند که مولوی عبدالغنی برادر نیز جزء نقشه ی خونین بوده، اما در آخرین لحظات، توسط مامورین استخباراتی اش، نجات پیدا می کند.
ارادت و نزدیکی مولوی انصاری را در آخرین سخنرانی اش در حضور ملا برادر در هرات، به راحتی می توان دریافت؛ که خطاب به ملا برادر گفت: جایگاه جناب شما برای ما نه تنها به عنوان معاونت امارت اسلامی است، بلکه حضرتعالی از پایه های اصلی نظام محسوب می شوید.
در پایان می خواهم به این نکته مهم اشاره نمایم که تحریک طالبان، نه اراده لازم برای حکومتداری فراگیر در افغانستان را دارند و نه توان لازم جهت اداره ی این جغرافیای بزرگ، کثیرالقومی و اندیشه پرور.

ذکر این حقیقت را نیز نباید واگذاشت، که از تعارض و مخالفت جهان با طالبان که بگذریم، مردم افغانستان، مردم آزاد و آزاده ایست که بارها ثابت نموده اند که جریانهای سیاسی وابسته به بیرون مرز و یا انحصار طلب، هرگز مجالی برای حکمرانی در افغانستان را پیدا نخواهند کرد.
والسلام علی عباد الله الصالحین

محمد محمودی