از خوشحالی زیاد دوری کنیم

شکست و خروج طالبان از دو ولسوالی سیغان و کهمرد، واقعا جای خوشحالی دارد. باید این پیروزی و دست آورد را به مجاهدین و سنگرداران عزت و شرف مردم، صمیمانه تبریک گفت. با این وجود نباید بیش از حد شادمانی کرد. چرا که میدان نبرد، میدان رویارویی‌ طولانی مدت است؛ پیروز میدان در یک جنگ و دو جنگ و یک روز و دو روز مشخص نمی‌گردد. چه بسا سال‌ها طول بکشد و پس از پیشروی‌ها و عقب نشینی‌ها و شکست‌ها و پیروزی‌های فراوان، پیروز نهایی مشخص گردد.

بنابراین، نه در پیروزی‌ها باید آن قدر خوشحال شد که ما را از فریب و حقه‌های دشمن غافل نماید و نه در شکست‌ها به آن حد مأیوس و سرخورده شد که اراده مقاومت ما را درهم بشکند!

در این میدان باید همواره مراقب بود! مراقب خدعه‌ها و نیرنگ‌های دشمن، مراقب خیانت و معامله‌گری، مراقب خود سری‌ها و بی نظمی‌ها و مهم‌تر از همه این‌که باید برای یک نبرد طولانی مدت و برای روزهای سخت و دشوار پیش رو آمادگی گرفت و برای مقابله با دشمن بی‌رحم و خون آشام، به جستجوی سازوکارهای دفاعی بهتر و موثرتر پرداخت. باید با هر وسیله‌ی ممکن به جوانان و سنگرداران انگیزه داد و با قدر دانی به موقع از مقاومت‌ها، شجاعت‌ها و فداکاری‌های‌شان، آنان را نسبت به کاری که می کنند، دلگرم کرد.

عمران حلیمی